Toen mij 1 december 2017 een artikel in het AD over ene Charlotte Pelt onder ogen kwam en ik de eerste tranen uit mijn ogen had gewreven (ik dacht warempel dat het AD het artikel had overgenomen uit het satirische online magazine De Speld) en ik daarna (toen ik doorhad dat het géén grap bleek) uit woede een schop in het luchtledige gaf (het door mij veronderstelde luchtledige bleek echter gevuld met een prullenbak vol printjes afgekeurde teksten, mislukte aanzetten tot B-poëzie, vuile oorstokjes, een lege deo, een prop keukenrol met geabsorbeerde koffie, opengescheurde verpakking van Herbalife-repen en drie verfrommelde papieren zakdoeken met gestolde neusinhoud), bedacht ik mij dat ik dit absurde bericht moest omzetten in iets positiefs.

 

Voor hen die het bewuste artikel hebben gemist:

Charlotte Pelt, een vijfentwintigjarige studente Rechtsgeleerdheid, gaat aangifte doen tegen de tabaksindustrie wegens zware mishandeling. Haar verslaving, zo zegt zij in het artikel, is niet haar eigen schuld. Ik citeer: “Vanaf mijn 15de begon ik echt regelmatig te roken. Pas jaren later kom je erachter dat mensen longkanker krijgen en waardoor. Toen rookte ik al jaren.”

Normaal gesproken ben ik als Spookrijder wel te vinden voor een potje “omdenken” en voel ik mezelf het meeste op mijn gemak als Minister-President van het kabinet Lariekoek. Hoe meer onzin, hoe liever ik het heb.

Maar hier gaat iets ander schuil, namelijk een valse luie domheid. Splinter, balk, oog…die afdeling ja.

In 2007 begon zij dus met roken en “pas jaren later”, laten we het gemakshalve houden op 2010, kwam Charlotte achter het gevaar van longkanker. Mijn mond viel open van verbazing. Enig licht speurwerk op het net leerde mij dat er al sinds 1982 waarschuwende teksten op de pakjes sigaretten prijken en dat de vermelding ROKEN IS DODELIJK sinds mei 2002 wettelijk verplicht is. Om in aanmerking te komen voor de studie Rechtsgeleerdheid is op de Universiteit van Amsterdam overigens een VWO diploma vereist. We mogen er dus van uit gaan dat Charlotte op vijftienjarige leeftijd leesvaardig was.

Toegegeven, iedere puber is per definitie een struisvogel en Charlotte vormt hierop geen uitzondering.
(Ik evenmin, want in de periode 1986-1992 was ik ook een roker. Met een peuk meer kans op een neuk, zo overtuigde ik vooral mijzelf. Ik stopte op eigen kracht, methode koude kalkoen).

Dergelijke waarschuwingen wil je als puber natuurlijk niet lezen, logisch, maar er is een verschil tussen iets niet weten of niet wíllen weten en aangezien een gewaarschuwd mens voor twee telt, hadden beide Charlottes gewoon beter moeten weten. Maar beide Charlottes staken hun kop in het zand, paften er tien jaar vrolijk op los alsof hun levens ervan af hingen, hetgeen feitelijk gezien ook zo was, maar dat gezegde kreeg pas echt handen en voeten toen beide Charlottes in een vlaag van verstandsverbijstering besloten om de tabaksindustrie aan te klagen.

Het is hetzelfde als ik een aanlokkelijke vrouw zou verkrachten om haar vervolgens aan te klagen wegens haar te korte rokje en haar te lange benen. Ik zou de HEMA kunnen aanklagen voor mijn overgewicht omdat ik geen weerstand kon bieden aan hun roemruchte rookworst of ik zou stomdronken achter het stuur kunnen kruipen en met 190 kilometer per uur iemand kunnen doodrijden om doodleuk respectievelijk Heineken en Mercedes Benz aan te klagen.

Moet ik nog even doorgaan?

Geen woord repte Charlotte over het gebrek aan karakter, moed, realiteitszin, daadkracht, schaamte, een spiegel, durf, zelfvertrouwen, verantwoordelijkheidsgevoel, ruggengraat, doorzettingsvermogen, bezieling, onverzettelijkheid, overtuiging, energie en wilskracht, om maar wat stokpaardjes te benoemen waarmee de gemiddelde Alpe d’HuZesser zichzelf bedient.

Is het haar te doen om het smartengeld?

Laat duidelijk zijn, ik hoop dat een stug doorrokende Charlotte 125 jaar mag worden zonder gezondheidsklachten. Het is namelijk precies de reden dat wij jaar in jaar uit deelnemen aan Alpe d’HuZes: voor álle zieken en hulpbehoevenden, zonder aanzien des persoons.

Een Alpe d’HuZesser is even blind als Vrouwe Justitia.

Wij zetten ons in voor de roker én voor de niet-roker, voor de patser, voor de prutser, voor de gelovige, voor de willoze, voor de bankier, voor zijn zoontje, voor jouw oma, voor de gewetenloze, voor uw buurman, voor de Brabander, voor de dakbedekker, voor de rechtsbuiten, voor de accountant, voor de baby, voor de asielzoeker, voor de ongelovige, voor de schaamteloze, voor de korfballer, voor de Ajacied, voor de Feyenoorder, voor de bloemist, voor de ongeborene.

Om dit beeld wat verder uit te kristalliseren wil ik in deze een onderscheid maken tussen twee soorten kankerpatiënten: de Dupo’s en de Provocado’s.

De groep patiënten wier lot ons allen het meest aan het hart gaat zijn ontegenzeggelijk de Dupo’s. Dit zijn de slachtoffers die willekeurig getroffen worden door die kutziekte. Een kaal weerloos kind met leukemie. Een jonge vrouw die al een tijdje een onrustbarend knobbeltje voelt bij haar tepel en weet: dit is niet goed. Een vader van een gezin die bloed plast. De duivel speelt Russisch roulette en ontziet in zijn lugubere spel niets of niemand. Alleen met geld kan de duivel bestreden worden – Mefisto krijgt een weeë maag van een evenement als Alpe d’HuZes. Het doet hem kotsen, hij heeft er geen wapens tegen. De duivel kan slecht tegen zijn verlies, daarom is het extra leuk om de strijd met hem (de duivel is uiteraard een man) aan te gaan.

De andere groep bestaat dus uit de Provocado’s: mensen die willens en wetens het noodlot tarten door te roken. Permitteer mij enkele feiten van het KWF met jullie te delen:

– de helft van de rokers overlijdt aan de gevolgen van roken;
– een kwart van de rokers overlijdt voor zijn 65e;
– bijna 30% van alle kankersterfte wordt veroorzaakt door roken

(Dit stuk gaat over roken. In een ander kankerpreventief verhaal zal ik nader ingaan op de risico’s van overmatig drinken (dit is een pijnlijk ‘dingetje’ waar ik persoonlijk aan moet werken, al komt het niet in mijn hoofd op om de eigenaar van de Lalande Pomerol Templiers Cuvée La Rollandière aan te klagen), van onvoldoende bewegen en/of van de weigering onverantwoorde eetgewoontes aan te passen).

Kortom het is een ieders verantwoordelijkheid om alles te proberen niet tot de groep Provocado’s te horen. Voorkomen is nog altijd beter en goedkoper dan genezen. Hoe kleiner de groep Provocado’s, hoe méér Alpe d’HuZes geld vrijkomt voor de Dupo’s: zij die het slachtoffer zijn geworden van de willekeur van de duivel.

Daarom bedacht ik het volgende:

Ben ook jij van plan om vandaag nog te stoppen met roken, wil ook jij de groep Provocado’s voorgoed verlaten? Meld je dan aan bij mij. Ik laat eind mei een T-shirt maken met alle namen van de personen die zijn gestopt met roken. Ik beloof dat ik donderdag 7 juni 2018 met dat shirt één keer Alpe d’Huez op zal fietsen.

Ik daag in eerste instantie mijn familie en vrienden uit om per vandaag nog te stoppen met roken. Nee, ook geen feestpeukie buiten het restaurant, in de achtertuin, op balkon of galerij. Laat dat de eerste namen zijn op mijn shirt.

Ik ben benieuwd wie zich gaat aanmelden!

En oh ja…. natuurlijk mag ook Charlotte zich registreren. Ik heb voor haar een persoonlijk advies:

Lieve Charlotte,

Wees eerlijk naar jezelf. Neem een dagje vrij, trek die kop uit het zand en koop diezelfde dag nog een spiegel. Bij de HEMA, IKEA, maakt niet uit zolang je maar jezelf goed kunt zien. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

Na de spiegelsessie (neem hiervoor de tijd), bekijk je ter inspiratie dit filmpje:

 

Lieve Charlotte, jij, alleen jij, bent eindverantwoordelijk voor je verslaving. Dat weet jij donders goed. Stoppen met roken kan een hel zijn, maar je geweten zit uiteindelijk tussen jouw oren en slaapt niet op het kussen van het management van de tabaksbaronnen. Om te stoppen zijn er dure therapieën, cursussen, kauwgom, pleisters en er is nog altijd de goedkope zegen van de koude kalkoen (gewoon rigoureus alle tabak, aanstekers en asbakken je huis uit pleuren en klaar is Charlotte).
Begrijp me niet verkeerd: als de tabaksindustrie morgen failliet gaat, vier ik feest. Roken is een keuze, je wordt door niets of niemand verplicht. Ik veroordeel niemand die rookt, ik heb een schurfthekel aan moraalridders, vrijheid blijheid. Het is je eigen lichaam, je eigen geest, je eigen keuzes. Doe ermee wat je wilt zou ik zeggen maar leg je eigen zwakte niet neer bij de vermeende aanstichter.
Door te roken ben je een dief van je eigen portemonnee en de facto spek je slechts de portemonnee van je advocate Bénédicte Ficq. En zeg nou zelf, dat geld is toch veel beter besteed aan een goed doel als Alpe d’HuZes?

 

Lees hier een artikel over de gevolgen van roken op de website van het KWF.

 

Genezingen zijn niet wonderbaarlijk. Zij kosten geld!

Ondersteun onze campagne – op deze link kan een donatie worden gedaan!

Namens alle (ex-)patiënten dank!

 

***

De volgende helden zijn gestopt met roken! Hun namen zullen verschijnen om mijn shirt:

  1. Diana Degenkamp
  2. Tim Both
  3. Norena
  4. Paul Adema
  5. Michel Bloemendal
  6. ?

…Wie volgt?

 

-