Maarten den Bakker.

Maarten den Bakker houdt van fietsen. Maarten is vergroeid met zijn fiets. Een fietsende Maarten doet denken aan een perfect geoliede machine.

De roterende beweging van fietsen is ook voor Maarten een beproefde remedie gebleken tegen het malende hoofd.

Das Leben ist wie ein Fahrrad. Man muß sich vorwärts bewegen, um das Gleichgewicht nicht zu verlieren.

Oftewel:

Beschouw het leven als fietsen. Om je evenwicht te bewaren, moet je in beweging blijven.

En wie zijn wij om Albert Einstein tegen te spreken.

Maarten den Bakker, ónze Maarten, is een levend bewijs van Einsteins bewering.

Zonder het zelf te weten is Maarten een schildersmodel en figureert hij in het levende schilderij dat het eiland Voorne-Putten iedere fietstocht weer is. De verre Hollandse vergezichten geven hem inspiratie en het gevoel van vrijheid.

Hij fietst in de verbeelding.

In de omgeving van wielerdorpen Heenvliet, Zuidland en Abbenbroek kleeft aan iedere bocht een herinnering. Mooie en nare herinneringen, wonderbaarlijk en gruwelijk als het leven zelf.

Maarten is een gelukkig en dankbaar mens. ‘Ik houd niet van klagen’, zegt hij onderweg, ‘dat heb ik van mijn vader geleerd. Ik heb onnoemelijk veel respect voor mijn ouders.’

Maarten kent iedere centimeter asfalt van Voorne-Putten. Het zit hem in de aarde en in de lucht. Voorne-Putten ademt fietsen en Maarten ademt Voorne-Putten.

Maarten ís Voorne-Putten, Maarten ís fietsen en uiteindelijk ben je wat je hebt en heb je wat je bent.

Regie & Montage: Arjan Smilde
Tekst & Stem: De Spookrijder