In het diepst van de nacht
verschijnen zwarte schijven
als ufo’s
(nauwelijks waarneembaar, maar toch)
op en neer dalend
& dan weer zijwaarts vertrekkend
de vrije ruimte in
In het zwarte vergezicht
van de nacht
gooien
in zwart geklede pierrots
zwarte ringen
naar elkaar
tegen een zwart decor
vol zwarte rekwisieten
& ze houden tegelijk
als Chinese bordendraaiers
zwarte borden
draaiend
Ja,
de nacht kent
zwarte vlakken, vlekken & vlokken
& ze bewegen als pannenkoeken
tussen je bed
& plafond
(precies zoals je die vroeger,
zo vanuit de koekenpan,
omhoog gooide
& de kinderen die dan
gilden
van plezier)
je ziet het zwart het best
met de ogen
open & dicht
& het blaasorkest
speelt onverminderd door
in de galmende buis
van je vrije oor
om je eraan te herinneren:
slapen doe jij
ook vannacht niet
