Een metafysische zoektocht naar oorzaak en gevolg van mijn val van 15 april 2022 waarbij ik zeven ribben brak.
Was het een stronk?
een blikje?
steen?
gat?
blad?
of een tegenligger met
Spookrijdambities?
een stuk van de film
is
zoekgeraakt
Hoofd & hart
wilden rechtdoor
maar het stuur
besloot anders
& rukte je
als een marionet
van je levensweg
die het fietspad
op dat moment
was
& dus
lig je daar
in kamer C105
van het IJsselland Ziekenhuis
waar de morfinepomp
schijt heeft
aan de oorzaak
maar het gevecht
is aangegaan
met het gevolg
& ben ik
in gesprek
(urenlang)
met het plafond
dat geen
mening heeft
Plafonds gissen niet
oordelen niet
veroordelen niet
plafonds zoeken niet
naar redenen,
oorzaken,
of gevolgen
plafonds zijn gewoon plafonds
(neutraal als Zwitserland)
kleurloos als karton
& juist daarom
is het plafond
mijn steun,
toeverlaat
& luisterend oor
kamer C105
is een kunstmatige wereld
met gehavende lijven
van rusteloze &
winderige
snurkende
patiënten,
medische zuiginstrumenten,
pompende machines,
& talloze piepjes
in het gevang
van
fluisterende zusters
in de ruisende gang
waar het echte leven
lang
of nog heel even
als de beul
op ons wacht.
Ik viel
op vijftien april:
Goede Vrijdag!
we spraken af om negen uur
(bij de Mercedesdealer onderaan de Briejenoort)
precies op het tijdstip
dat Jezus van Nazareth
volgens Marcus 15:25
gekruisigd werd
& om klokslag drie uur
viel ik
(op de Boszoom in Kralingen)
juist op het moment
dat Jezus van Nazareth
volgens Mattheüs 27:45
stierf
deze analogie!
was het
de hand van God?
of gewoon
het botte lot?
domme pech?
die val
op die kaarsrechte weg?
(& de morfinepomp fluisterde:
‘t Was geheid
je vermoeidheid!
de eeuwige
strijd
tussen
hooi & vork,
jij onvermoeibaar geachte hork
wie niet luisteren wil
en grenzeloos werkt & leeft
leert met de harde hand
wat Hij
met ons voor heeft)
Wat beweegt ons, lief plafond,
om voor deze sport
te kiezen?
Want
Wielrennen is de hel
in het paradijs
Wielrennen is de stront
op je slagroomijs
Wielrennen is spervuur
in het spiegelpaleis
Wielrennen is de herinnering
aan onze smerige
naaktheid
weerloos & vogelvrij
zijn wij:
met de wielerschoen
in ‘t klikpedaal geketend
is het vonnis
vroeg of laat
getekend
Vragen
te over
op zoek naar repliek
hult het plafond zich
(om hem moverende redenen)
in zwijgende mystiek
terwijl ik juist zocht
naar romantiek
(& de zanger fluisterde
kijkend naar mijn verval:
Je kunt alleen nog winnen
Met de schoonheid
van je val)
& toen de vervallen stem vervloog
bleef je vragen
(zonder beven)
Waar is het zoekgeraakte
stukje
film
gebleven?
(& het plafond fluisterde:
de oorzaak
staat buitenspel
de oorzaak
is een ranzige del
want de oorzaak
doet het met iedereen
door stronken, blikjes, stenen, gaten, bladeren
zullen we vallen
alleen
of met z’n allen)
wielrennen is een pantomime
een schimmenspel
een pseudoniem
voor het lijdensverhaal
De schoonheid
van wielrennen
& van het leven
is verpakt
in de tartende dreiging
van het lot
met slechts een haar
tussen podium
& schavot
Iedere val
verdient
een herrijzenis
bij voorkeur
op Goede Vrijdag
in de naam van de vader,
de zoon
& de heilige geest
opdat het allemaal
niet voor niets
is geweest
***
in dit gedicht is een passage opgenomen uit De Schoonheid Van Mijn Val van Alex Roeka.
