1 augustus 2019
Mijn vriend kwam op bezoek. Met zijn vriendin of vrouw. En hun zoontje van vijf.
De zoon van mijn vriend en ik zijn fan van elkaar.
‘We maken jouw gezicht van lekkers’, zei de zoon van mijn vriend.
Mijn ogen en mond waren gemaakt van pindacornuco’s. Mijn neus was een carambar. M&M’s vormden de contouren van mijn gezicht. ‘Deze twee blauwe zijn jouw ogen.’
Ik was om op te vreten.
Daarna husselde hij plotseling al het lekkers door elkaar.
‘Jouw gezicht is nu weg’, zei de zoon van mijn vriend tevreden.
‘Iemand nog wat drinken?’, vroeg ik gezichtsloos alsof ik uit een schilderij van René Magritte was weggelopen.
