Bekendmaking van het Alpe d’HuZes Campagnelied in zes delen, zes woorden en als antwoord op zes vragen.

Deel 1 De Zes Woorden van Thomas

‘Er zit iets destructiefs in jou’.

Deze zes woorden kwamen uit de mond van Thomas Wortelboer, bestuurslid van de Stichting Rotterdam Fund Racers, tijdens de presentatie van het Alpe d’HuZes Boek 2018, in een poging mijn karakter te beschrijven als Fund Racer, Fund Raiser en als Ambassadeur van onze Stichting. Voor de ontdekkingstocht naar mijn ware ik, voor zover die bestaat, had ik honderden blogs nodig. Thomas slechts zes woorden.

Ik snapte Thomas’ verwijzing naar mijn wezenloze manier van trainen (specialiteit: in zes sloten tegelijk springen) en de tamelijk maniakale wijze waarop ik mensen hoop te bewegen onze campagne te ondersteunen, bevangen door hoop.

Laat ons Václav Havel citeren:

“Hoop is ergens voor werken
omdat het goed is,
niet alleen omdat het kans van slagen heeft.”

Zoals het een goed Spookrijder betaamt, keerde ik de zes woorden van Thomas om en voelde ik het tegengestelde van destructie door de aderen van mijn lichaam vloeien:

leven.

Deel 2 De Zes Woorden van Sander

‘Marco, kom binnen en wees welkom.’

Dit waren de zes woorden van gastvrijheid van Sander Herwijnen.

Sander is een van mijn trouwste donateurs die ik -als een wonder Gods- tot die avond nog nooit in levenden lijve had mogen ontmoeten. Onze vriendschap zou ik met terugwerkende kracht willen omschrijven als platonisch met als verbindende factor de muziek.

Ik overhandigde het schilderij van Alex Roeka dat door Sander was gewonnen middels de Alpe d’HuZes 2018 veiling. Het was een late, natte en koude avond die een dag vol Duits fileleed afsloot. Het aantal Baustellen had een destructieve werking op mijn geest die zich solidair had verklaard met de vertroebelde lucht boven het complete Ruhrgebied. Ik was gesloopt. Sander en Sharon ontvingen mij met een hartelijkheid die het effect had van een trap onder mijn reet; ik wilde stante pede muziek maken, verhalen schrijven, actie voeren, mijn vuist ballen en gedichten van Havel reciteren.

Ik voelde leven.

Deel 3 De Zes Woorden van Maurice

‘PUSH! KOM OP! NIET OPGEVEN! YES!’

Met deze zes woorden brulde mijn neef Maurice mij naar de vergankelijke glorie in zijn sportschool Lijf Sport en Fitness in Spijkenisse. Ik bezweek haast onder het loden gewicht dat ik weg moest trappen op de legpress. Het bloed trok langzaam maar gestaag uit mijn hoofd.

Maurice bood me een smerig drankje aan om mijn herstel te bevorderen. Mijn mond plakte. Het drankje rook naar vergif. Ik at een Dextro Energy. De verwarrende smaakcombinatie van mierzoet en vergif deed me bijna kotsen. Ik deed een vergeefse poging om vlokjes onverteerd eten vanuit mijn huig op te rochelen.

‘Klasse man’, sprak hij enthousiast als altijd, ‘jij kan zó diep gaan man… héérlijk om te zien!…’

In stilte waren we trots op elkaar. Een moment dat, geheel in de familietraditie, bekrachtigd werd met een omhelzing. De twee neven voelden een oerkracht die het gevoel van trots ontsteeg:

leven.

Deel 4 De Zes Woorden van Ed

“Vanmiddag is mijn vriend Remco overleden.”

Met deze zes woorden deelde teamgenoot en fietsmaatje Ed Roggeveen vorige week het overlijden mee van zijn vriend Remco in de groepsapp van de Rotterdam Fund Racers. Zes woorden, zes mokerslagen, zes dreunen van een heilpaal (met echo).

Ik betuigde mijn innige deelneming vloekend. Vanwege de godslastering verwijderede ik mijn reactie binnen een minuut. Mijn maag draaide zich om. De misselijkheid deed me denken aan de trainingen van Maurice. In juni had Ed zijn vriend Remco en zijn vrouw nog over laten komen naar Alpe d’HuZes om deelgenoot te kunnen zijn van dit indrukwekkende fietsevenement.

Ed is de uitvinder van leven.

Deel 5 De Zes Woorden van Remco

“I’ll sleep when I am dead.”

Die zes woorden leek Remco uit te stralen die dag op de Alpe. Zijn ziekte verstopte hij achter een glimlach die jaloersmakend was. De knappe, energieke, vriendelijke, positieve, beleefde, joviale, humorvolle man had schijt aan het predicaat “ongeneselijk ziek”.

Op vrijdag 8 juni 2018 omhelsde ik Remco in de lobby van het hotel. We gingen naar huis.

‘Kop op makker’, zei ik. Ik sloeg hem op zijn rug, zoals mannen doen als hun favoriete voetbalploeg heeft gescoord of zojuist is gedegradeerd. ‘Komt goed’, antwoordde hij op zo’n overtuigende manier dat het geen nuancering, relativering of tegenspraak duldde.

Op het appje van Ed waarin hij het overlijden van zijn vriend mededeelde, volgden reacties van teamgenoten:

Verdomme. Sterkte. Kut. Ongelofelijk. Bizar. Gecondoleerd. Oneerlijk. Sterkte. Onwerkelijk. Stil in mij.

Woorden van medeleven.

Deel 6 De Zes Vragen van een Campagnelied

Een Alpe d’HuZes campagnelied moet antwoord geven op de volgende zes vragen die ons mogen inspireren tijdens een doorsnee Alpe d’HuZes campagne:

1. Mogen wij ons kwaad maken?
2. Mogen wij herrie maken?
3. Mogen wij verdriet aanvaarden?
4. Mogen wij hoop voelen?
5. Mogen wij het onderste uit de kan?
6. Mogen wij van anderen verlangen wat wij van onszelf verlangen?

Pas als deze zes vragen bevestigend beantwoord kunnen worden, komt een song in aanmerking om campagnelied te zijn.

In Alive van Pearl Jam herkennen we de woede (vraag 1), het lawaai (vraag 2), de pijn (vraag 3), het verlangen (vraag 4), het maximale (vraag 5), en de bezieling die te allen tijde wederkerig moet zijn (vraag 6).

Het is zo ver. Vecht met ons mee. De messen zijn geslepen, de Rotterdam Fund Racers gaan er met gestrekt been in en er zal geen VAR zijn die ons zal corrigeren. Kanker niet langer een terminale ziekte. Dát is het streven. En dat gáán we realiseren. Maar alleen met vereende krachten.

Hij of zij die niet gelooft is af.

Meevechten?

Dat kan op mijn Alpe d’HuZes Actiepagina via déze link!

Een donatie op de Actiepagina van de Rotterdam Fund Racers kan hier gedaan worden.

Namens alle Thomassen, Sanders, Mauricen, Eds en Remco’s en namens alle (ex-)patiënten bedankt.