Het was niet het bomvolle stadion

Niet de goal van Michiel Kramer

Niet ons geschreeuw in de huiskamer

Niet de gedachte aan de spelers, morgen op het balkon

Het was niet het gedraaf van Vilhena

Niet de kinderen van Kuijt

Niet het middenveld, in lijn of ruit,

Zelfs niet de winnende van Elia

Nee een ander moment gaat in de annalen

Toen een volwassen kind in beeld verscheen

Met een glimlach…met geen gouden microfoon te betalen

Zijn trotse blik draaide er niet omheen

Het hoogtepunt van de bekerfinale

Was zonder enige twijfel: de Beker van Leen