‘Als je wilt mag jij de koppeltijdrit rijden met Joop. Maar eh… alleen als je wilt hoor…’

Het mag nooit de normaalste zaak van de wereld worden dat wielercrack Maarten den Bakker je überhaupt belt. Voordat hij me uitnodigde om mee te doen aan de Ronde van Abbenbroek, had hij me nog eerst complimenten gegeven met mijn recentelijke voltooiing van Alpe d’HuZes.

‘Zes keer de Alpe Marco. Dan ben je een klepper.’

Voormalig beroepsrenner Maarten, geboren en getogen Abbenbroeker en held van beroep, noemde mij een klepper. Die kwalificatie stond voor mij gelijk aan een koninklijk lintje.

Ik kon die nacht niet slapen. Maarten werd in 1996 en 1999 Nederlands Kampioen op de weg. In die jaren werden mijn beide dochters geboren en het moge bekend zijn: hij die in toeval gelooft, heeft boter op het hoofd. Het feit dat God of het lot Maartens nationale titels aan de geboortejaren van mijn dochters had gekoppeld, leverde Maarten een heiligverklaring mijnerzijds op.

‘Joop vindt jou een fijne vent om mee te rijden. Net als op de Ventoux. Vind je het leuk?’

‘Is de Paus katholiek?’, had ik Maarten geantwoord. Dat kon geen moeilijke wedervraag voor hem zijn. Ik had Maarten immers heilig verklaard. Ik liep knalrood aan toen ik uit Maartens mond vernam dat Joop het fijn had gevonden om met mij de Mont Ventoux te beklimmen.

‘Uiteraard rijd ik graag met de Joop in Abbenbroek…wát een eer…’

Het was de tweede keer in korte tijd dat ik na een belletje van Maarten de slaap niet kon vatten. Die nacht moest ik mijn gedachten zien te ordenen door een en ander zo feitelijk mogelijk te reconstrueren:

1. Je hebt in september 2018 aan de zijde van Joop Zoetemelk de Mont Ventoux beklommen. Check!
2. Je hebt in Wielercafé Panache van Koers is Koers aan de voet van de Ventoux zowel Maarten als Joop, de Joop, mogen interviewen. Check!
3. Maarten den Bakker noemt jou een klepper. Check!
4. Je gaat met de Joop de koppeltijdrit van de Ronde van Abbenbroek Check!
5. Om er zeker van te zijn dat je niet hebt gedroomd, heb je per abuis in de arm van je echtgenote geknepen (die met een gil wakker werd en jouw warrige verklaring “Maarten, Joop, Abbenbroek!” dan ook niet begreep…).
   Check!

De volgende ochtend belde ik Joop met een blauwe wang:

‘Ik ben nog nooit bij de Ronde van Abbenbroek geweest, maar ik kijk er erg naar uit. Ik hoorde er mooie dingen over van Maarten!’, had Joop enthousiast gezegd. Ik durfde hem niet te zeggen dat hij met mij een duo zou vormen voor de koppeltijdrit. Om die mededeling te omzeilen, vroeg ik Joop of hij ervaring had in het rijden van koppeltijdritten:

‘Vroeger had je wel eens dat soort wedstrijdjes in Frankrijk’, had Joop gezegd, ‘je werd door de organisatie aan iemand gekoppeld. Dat wist je van te voren niet… net als in de Ronde van Abbenbroek dus…’

Ik besloot mijn kaarten nog altijd tegen de borst te houden en vroeg Joop naar de rennerskwaliteiten van Maarten. Begin van het millennium was Joop immers Maartens ploegleider geweest bij de Rabobank ploeg:

‘Maarten was een actieve en serieuze jongen. Echt een goede en degelijke professional. Je hebt van die renners die hun taken goed uitvoeren, die hoef je niet zo veel te vertellen. Zoiets wéét je. Zoiets voel je. Maarten was zo’n renner.’

De jaren 2003, 2004 en 2005 haalt Maarten aan als ik hem vraag naar zijn ervaringen met Joop als ploegleider:

‘Ik herinner met nog de Ronde van Spanje van 2004. Joop was onze ploegleider. Ook toen was hij natuurlijk al een levende legende. Overal waar wij met de ploeg aankwamen, drommelden mensen om Joop heen. Een foto. Een handtekening. Aan alles voelde je de waardering en het respect voor de mens en renner Joop Zoetemelk.’

Ik kan het alleen maar beamen. Mijn gedachten gaan terug naar de fietsreis die wij onder leiding van Lars van den Broek van wielerevenementenbureau Koers is Koers ondernamen naar de Mont Ventoux. Ik trok een week lang op met Joop en diens echtgenote Dany. De uitstraling van Joop, de Joop, werd nog maar eens bekrachtigd toen we zochten naar een geschikt etablissement om een hapje te eten.
Restaurant Côté Cours in Saint-Didier bleek vol (“désolé monsieur”) totdat de uitbater hoorde dat wij inderdaad tot het fietsgezelschap behoorden waarvan Joop, de Joop, onderdeel uitmaakte. De patron liet onmiddellijk extra tafels en stoelen aanrukken en toonde mij niet veel later enkele foto’s van hem in koers met Miguel Indurain.

‘In de koers was dat in feite niet anders’, zegt Maarten, ‘als je wist dat Joop in de ploegleidersauto achter je reed, dan gaf je toch een paar procentjes extra. Je durfde je later tijdens de bespreking eigenlijk niet te vertonen als je had gelost. Want je wist: Joop loste nooit.’

Maarten begint hardop te lachen en gaat verder:

‘Ik weet nog goed dat sommige jongens na een bepaalde etappe hadden afgezien als een beest. “Wat een lastige col!”, zeiden ze na afloop. “Een col…welke col?”, zei Joop dan, “dat was geen col, dat was een lopertje!”…zó typisch Joop…’

Het was in september 2018 inderdaad verbazingwekkend hoe snel en ogenschijnlijk gemakkelijk Joop naar de top van de Ventoux fietste. Nederlands meest succesvolle beroepsrenner allertijden telt thans 72 lentes maar klom met dezelfde verbeten grijns omhoog als de grimas die we van hem kennen toen hij 39 jaar geleden de Tour de France won. Vijf jaar later werd hij wereldkampioen. Je moet er inderdaad niet aan denken om met de ogen van Joop, de Joop, naar andere coureurs te moeten kijken. Dat weet je een beetje hoe Willem van Hanegem zich moet voelen als hij een Sven van Beek ziet voetballen.

Ik kreeg een spontane angstaanval: als Joop als ploegleider al niet begreep hoe het kon bestaan dat er renners uit zijn ploeg hadden gelost op een lopertje, hoe zou Joop bij de Ronde van Abbenbroek míj dan…

Maarten:

‘Klimmen, tijdrijden, klassiekers, meerdaagse rondes… Joop kon echt alles. Het is voor onze Ronde van Abbenbroek natuurlijk een onvoorstelbare eer dat hij nu aan de start verschijnt van onze koppelkoers. Overal waar ik me de laatste dagen vertoon, word ik erop aan gesproken…”is het echt waar Maarten? Komt-ie écht naar Abbenbroek?” Joop is een bovenmatig getalenteerde atleet, een sporticoon, maar bovenal is hij een ontzettend fijne man gebleven. Sympathieker dan Joop is niet mogelijk…’

De Dikke Banden Race vormt traditiegetrouw een onderdeel van de Ronde van Abbenbroek, een uitgelezen kans voor alle papa’s en mama’s én grootouders om overdag hun (klein)kinderen aan te moedigen en om ’s avonds Joop Zoetemelk in actie te zien komen bij de koppeltijdrit.

Tijdens de gesprekken met Maarten en Joop word ik andermaal met de grootsheid van Joop, de Joop, geconfronteerd. Met rode konen moet ik de allerlaatste anekdote van Maarten aanhoren:

‘Oh ja! Ik weet nog goed dat we eens een etappe hadden gehad in de Route du Sud. Bloed verziekend heet was het die dag. Zegt er een jonge renner in het hotel: “ik heb vandaag gezweet als een otter.” Zegt Joop gortdroog: “otters zweten niet…” We hebben ons kapot gelachen hahaha…’

Ik lach als een boer met kiespijn met Maarten mee. Met klotsende oksels, een vuurrode kop van de spanning en kletsnatte handen hang ik op.

Zaterdag 13 juli is het zover, dan vindt de koppeltijdrit van de Ronde van Abbenbroek plaats. En hij is er echt: de Joop met aan zijn zijde een zwetende otter…

***

***

Klik hier voor meer informatie over de Ronde van Abbenbroek!

Filmpje De Joop

Filmpje Maarten, de Ree van het Peloton

Filmmontage Arjan Smilde / tekst en voice-over Marco Hendriks

FOTOGALERIJ

Foto’s privécollectie en Arjan Smilde

Met Maarten aan de voet van de Mont Ventoux

Met Arthur Farenhout en De Joop (september 2018)

Met Dany en Joop Zoetemelk

(v.l.n.r.) de Spookrijder, Arthur, De Joop, Dany en Maarten

Koersen met de Joop

Maarten, De Joop en Lars van den Broek in volle actie!

Op weg naar de top van de Ventoux

Top Mt Ventoux gehaald!

Foto’s van Wielercafé Panache (avondprogramma Koers is Koers):

…weer voor eventjes kleine jongen mogen zijn…

Wat wil een kind nog meer?

Zaterdag 13 juli 2019 op herhaling in het theater van de Ronde van Abbenbroek!