Hij heeft alles weg van een ree, oud-wielrenner Maarten den Bakker, geboren 26 januari 1969 te Abbenbroek.
De snelheid, de elegantie, de vacht, de bouw, en vooral de ogen.
In zijn eetpatroon is de ree kieskeurig en eet hij enkel de meest voedzame delen van een plant. Dat valt op pijnlijke manier op als je naast Maarten fietst. Hij is, zoals alle renners die professioneel wielrenner zijn of waren, één met zijn fiets.
De ree is voornamelijk in de schemering actief en dat gold voor Maarten voor een lange tijd ook. In het halfdonker van de dag, wanneer de zon besluit zijn hoofd te buigen, overdacht Maarten in eenzaamheid zijn leven dat zo lang en zo vaak werd gedomineerd door de fiets. Zijn jongensdroom leek een nachtmerrie te zijn geworden.
Toch logen de cijfers er niet om. In de wereldwijde All Time Ranking van gereden wielermonumenten prijkt de naam Maarten den Bakker met 59 deelnames toch echt fier bovenaan. In de top 10 houdt hij onder andere Hennie Kuiper, Sean Kelly, Adrie van der Poel, Eddy Merckx en zelfs Joop Zoetemelk achter zich.
Maarten haalde podiumplaatsen in de Amstel Gold Race en Luik – Bastenaken – Luik en wist in 1996 en in 1999 Nederlands kampioen te worden. Als ronderenner stond hij maar liefst negen keer aan de start van de Tour de France die hij alle negen keren trouw uitreed. Zijn hoogste notering ooit op de UCI wereldranglijst was in 1999 plek 13, volgens de ongelovigen een ongeluksgetal.
Dat dacht de ree lange tijd zelf ook.
Maarten ging echter voorbij aan het feit dat het getal 13 in de bijbel gelijk staat aan liefde en liefhebben, om nog maar te zwijgen over het beste album ooit van the Doors dat thirteen, 13, heet.
Wielrennen draait niet om snelheid. Het draait om de liefde voor de fiets. Kijk maar eens, als je op de Mont Ventoux het geluk hebt in zijn nabijheid te fietsen. Neem dan een moment de tijd om te genieten van de perfecte symbiose van kracht, souplesse, sierlijkheid en devotie. Hij fietst zoals de ree loopt, op instinct. Eenmaal op snelheid ontroeren zij het meest.
Alles aan Maarten den Bakker klopt, zijn hart nog het meest.
Come on baby light my fire….
Filmmontage Arjan Smilde
Wat heb je Maarten mooi beschreven! Een mooie beschrijving van een evenzo mooi mens. Werd er in Saint-Didier al door geraakt, nu wederom.
Chapeau voor Maarten , mooi dat je al zijn podiumplekken even memoreerde, het zijn er nogal wat en weet je een mens vergeet zo snel, geweldig dat hij er ook bij was.