16 maart 2019
Mijn fiets heet Guillem en is daarmee een impliciet eerbetoon aan mijn vader die Wim heet.
Mijn fiets is gehavend. Hij mist al weken zijn voorwiel. Zoals een bokser een voortand uit zijn gebit mist.
Bij mijn vader werd deze week een kies getrokken. Mijn vader had geen idee wat met hem gebeurde, net als Guillem toen ik hem een paar weken geleden niet onder controle had. Als het leven je overkomt, speelt God dieffie met verlos.
Vannacht droomde ik.
Guillem had Alzheimer en Wim kreeg een nieuw voorwiel waarmee hij de Tour de France won.
