We fietsten over de Waalhaven. Op aangeven van Ed zwaaiden we, Kees en ik. De zon scheen. We hadden windje mee en waren op weg naar de Maastunnel.
We waren weer voor eventjes jongetjes.
Spannend zo meteen. Met je fiets op de steile roltrap. Net als vroeger. Goed vasthouden. En in de tunnel schreeuwen op de fiets. Zodat het lekker echoot. We zullen weer jongens zijn. Avro’s Sterrenslag was even spannend als een wedstrijd van het Nederlands Elftal. Kees had de Avrobode thuis. Denk ik. En Ed de NCRV-gids. Wij hadden de Microgids. Van de KRO. Omdat mijn vader de Studio in kleur nergens nodig voor vond. Dick Passchier leefde nog. En Lous Haasdijk ook.
Maar nu fietsen we over de Waalhaven. En zwaaien Kees en ik. Op aangeven van Ed. De zon schijnt. En we hebben windje mee.
We zijn weer voor eventjes jongetjes. Op weg naar de Maastunnel.
En Ed maakt een helmfie. Van zijn vriendjes. Zwaaiend naar vroeger.
