7 februari 2019
Ik fietste een dik half uur met mijn blik op een witte blinde muur. Toen Jimi Hendrix’ Purple Haze door mijn oortjes klonk, kleurde de witte blinde muur paars. Verdomd als het niet waar was.
Toen belde mijn vriend. Vanuit Spanje. Zijn stem stond op een kiertje.
‘Wat hijg je….’, zei hij.
‘Ik stap net van de fiets’, zei ik, ‘getraind. Kzweet me kapot.’
‘Johan is ziek Mar’, zei mijn vriend, ‘acute leukemie. Ben er kapot van. We moeten wat doen.’
Ik spoot een bidon water in mijn droge strot. Overtollig water vermengde zich met zweet. Ik liet mijn shirt kleddernat worden totdat ik het ijskoud kreeg. Daarna vloekte ik iets met wraak.
De Alpe d’Huez is een paarse berg op een blinde witte muur.
