In aanloop naar de ontknoping van de vaderlandse competitie waarbij de kans groot is dat Feyenoord voor het eerst sinds 1999 het landskampioenschap binnenhaalt, zal ik een serie verhalen posten om de gestaag groeiende kampioenskoorts het hoofd te bieden.

Lees hier deel 1, De Baard van Socrates
Lees hier deel 2, De Tattoo
Lees hier deel 3, Dat Shirt
Lees hier deel 4, Ons DNA
Lees hier deel 5, Het Natte Washandje

Leestip:
Om chronologisch-logische redenen staat de meest recente dag steeds bovenaan – het dagboek begint met zondag 23 april 2017 en dat deel staat dus onderaan.

 

 

Vrijdag 5 mei 2017

 

Lieve Willem,

Ik schrijf u aan als niet-gekozen Koning der Nederlanden, waarmee u, in mijn beleving, Koning bij de gratie van God bent. Veel meer smaken zijn er niet.

Om de eenheid in uw koninkrijk te waarborgen mag ik u langs deze weg verzoeken uw goddelijke krachten aan te wenden om Feyenoord Rotterdam kampioen der Nederlanden te maken.

https://youtu.be/IadcdQv-uFs

 

U moet weten dat de gemiddelde inwoner woonachtig in het gebied Rotterdam-Rijnmond niet veel op heeft met uw koningschap. Dit zal u niet verbazen gezien uw eerdere uitlatingen aangaande uw clubvoorkeur. Of om uw echtgenote maar te citeren, “dat was een beetje dom.”

Het zal uw populariteit goed doen als u uw onderdanen Willem Jones, Willem Karsdorp, Willem van der Heijden, Willem Botteghin, Willem Kongolo, Willem Vilhena, Willem El-Ahmadi, Willem Kuijt, Willem Toornstra, Willem Jørgensen en Willem Berghuis Kampioenen der Nederlanden kunt maken, zo helpe U God, Uw almachtige vader.

Vandaag, 5 mei 2017, vieren wij de Nationale Bevrijdingsdag. Bevrijd ons van die last die wij 18 jaar lang hebben moeten dragen, o Willem.

Pas dan bent u onze echte Willem van Oranje.

Pas dan verdient u eeuwige roem.

 

Lieve Willem,

Nooit zullen wij je immense staat van dienst voor de club vergeten. Dan heb ik het niet over de winst van de Wereldbeker, de winst van de Europacup 1, de winst van de UEFA Cup, de 3 landstitels, de ene KNVB-beker, noch de 2 KNVB-bekers die je als trainer van Feyenoord won.

Nee, ik heb het over de redding van Feyenoord in april 1991 toen de club op sterven na dood was. Op 3 maart 1991 was ik er getuige van toen Feyenoord in Eindhoven volkomen van de mat werd gespeeld door PSV. We verloren met 6-0. Het PSV Stadion zong treiterend Oh wat is toch fijn, om voor Feyenoord te zijn. De vernedering was volmaakt.

Ik kon wel door de grond zakken.

Op 11 april 1991 togen wij wederom met lood in de schoenen naar Eindhoven. Je had net het roer overgenomen van Gunder Bengtsson, de zoveelste hopeloos gefaalde hoofdtrainer. Hoofdsponsor HCS kon zijn financiële verplichtingen niet langer nakomen, de salarissen van de spelers konden slechts met uitstel uitbetaald worden. We wonnen op miraculeuze wijze met 0-1 van PSV en wonnen uiteindelijk de beker. Het betekende de herrijzenis van Feyenoord dat op de rand van de afgrond stond. Anders gezegd: zonder jouw redding was de club failliet gegaan en had Feyenoord anno 2017 niet bestaan.

Om die reden komt een mogelijke landstitel, 26 jaar na de wederopstanding van 1991, jou toe Willem. Je bent als Wimpie altijd de zwijgzame kracht achter de schermen van de club geweest. Mochten we titel binnenslepen, zal ik op jouw welzijn proosten.

Je bent onze Willem de Zwijger.

Je verdient eeuwige roem.

 

Lieve Willem,

Ik heb bij mijn weten nooit onder stoelen of banken gestoken dat jij, Willem, de allergrootste voetballert en trainert bent geweest die ons land ooit heeft gekend. Voetbaltechnisch kon niemand nationaal noch internationaal aan jou tippen, al kwamen Johan en Zénadine Zidane gevaarlijk dicht in de buurt.

In heel jouw zijn, doen en laten, adem jij de halsstarrigheid, de trouw en de trots uit die naadloos aansluiten bij het DNA van het Feyenoord dat wij zo intens liefhebben.

Extra roem verdien jij bovendien om je eigengereide taalgebruik. Door stelselmatig achter ieder in –r eindigend woord een natte T te plakken, ben je voor iedere Rotterdammert een ware linguïstische trendsettert gebleken in navolging van een grootmeestert als Kees van Kooten.

Vele malen belangrijker echter dan jouw ambassadeurschap voor de club en jouw voetbaldeskundigheid is zonder twijfel jouw medemenselijkheid.

Daarvan deed je getuige toen je bij Jack van Geldert reageerde op de dood van jouw kameraad en mede-genie Johan Cruijff. (Amsterdammert Jack van Geldert was er natuurlijk als de kippen bij om de tranen uit je oogkassen te trekken Willem, maar laat dat maar aan Jack de Farizeeërt overt).

Enfin, laat de beelden maar voor zich spreken:

 

https://youtu.be/yiB6fsvhXzQ
Je bent puurder dan buskruit, eerlijker dan onkruid. Om die reden behoor jij tot mijn Top 3 Aller Tijden: Bruce Springsteen, Joop Zoetemelk, Willem van Hanegem.

Je hebt geen dubbele agenda, kent geen dubbele bodems en je wenkbrauwen die je ter verontwaardiging optrekt als een vragenstellert weer eens een idiote vraag heeft gesteld zijn jaloersmakend.

Je bent een bruggenbouwert, een hemelbestormert, een vaandeldragert, een talenwondert, de ultieme Spookrijdert. Je bent in alles mijn leidend voorbeeld.

Een eventueel landskampioenschap komt jou toe, Willem. Op jouw welzijn zal ik proosten mocht het moment daar zijn.

De Kuip zou nu al, in jouw leven en welzijn, jouw naam moeten dragen. Je bent de ideale Willem, de Droomwillem.

Je verdient eeuwige roem.

 

 

Lieve Willem,

Als mijn letterlijke schepper heb ik mijn Feyenoordschap alleen aan jou te danken. Dat dit gepaard ging met disproportioneel veel leed en ellende heb ik je nooit kwalijk genomen, Willem. De vloek die op onze club leek te rusten, is jou onmogelijk persoonlijk aan te rekenen.

Feyenoord till I die, dat idee.

Dank Willem voor alle wijze voetballessen mijn afgelopen 47 jaar. Je leerde me voetballen (standbeen tussen man en bal), ingooien, koppen, lepe balletjes geven met buitenkant voet, je leerde me van Feyenoord houden. Feyenoord, de club die uiteindelijk groter blijkt dan ons bewuste leven hier op deze aardkloot.

Je leerde mij niet alleen voetballen, maar ook naar voetballen kijken. De laatste jaren belden we elkaar in de rust op om ongefilterde kritiek te leveren op de tactiek en de techniek van Feyenoord, of beter gezegd het gebrek aan tactiek en techniek.

De afgelopen maanden trokken we met regelmaat naar Varkenoord om een training van Feyenoord te bekijken. Je ging op de foto met onze held Dirk Kuijt die je daarna ‘mijn vriend’ ging noemen.

Nu kan het nog Willem. Het moet dit seizoen gebeuren, anders is de missie mislukt.

Ik zal jou als eerste in de armen sluiten als de titel eindelijk na 18 jaar binnen is. Jij bent de ultieme Willem.

Je verdient eeuwige roem.

 

 

Voor al mijn Willemmen:

 

 

Woensdag 3 mei 2017

9:12u

Lieve Willem,

Ik kan niet meer relativeren. De wedstrijd Excelsior-Feyenoord beheerst mijn denken, mijn doen, mijn zijn. En sinds mijn baard buitenproportioneel begint te groeien (Anita weet zich geen raad met de vreemde kapriolen die mijn baard rondom mijn strot begint te maken) biedt ook de spiegel geen soelaas meer.

Kon je maar op Feyenoord vertrouwen.

 

11:25u

Lieve Willem,

Mijn houvast is weg.

Ik beleef geen beste dag. Het is de vermoeidheid, veroorzaakt door slapeloosheid, veroorzaakt door spanning, veroorzaakt door Feyenoord. Ik peins mezelf, niet voor het eerst in mijn leven, in een fuik.

Kwam alles maar goed.

 

20:02u

Lieve Willem,

Als ik de landelijke en lokale media mag geloven heerst er kampioenskoorts in Rotterdam, maar dat vind ik zelf wel meevallen. Het blijft eigenlijk vooral bij die ene kroeg in Brielle met die Feyenoordkoe voor de deur.

 

 

Eigenlijk houdt iedereen zijn of haar Rijnmondse drol in. Als je je twijfels uitspreekt is het de Goden verzoeken, maar datzelfde verwijt wordt ook gemaakt als je te vroeg je overtuiging over de titel uitspreekt.

Met andere woorden: het liefst zou je veertien dagen lang je kop houden en geduldig wachten, maar dat ligt volledig in strijd met mijn drang om het sentiment van het moment vast te leggen, ongeacht de afloop.

Het is nog niet gedaan, zou Rick de Saedeleer zeggen. Ik zeg maar zo ‘het is en blijft Feyenoord’, de club waar je nooit écht van op aan kunt, hetgeen (lang leve het paradox) onze blinde clubliefde verklaart.

Clubliefde gebaseerd op louter het fenomeen ‘winnen’ is te eenvoudig.

Het moet dieper, rigoureuzer, puurder, gemener, nóg dieper, zwarter, donkerder, blauwer, mooier, oprechter, verdrietiger, intenser, echter, naakter.

Nee, de échte euforie moet nog komen, Willem. Dat voel ik aan alles. Ook ik ban iedere gedachte uit van de vreugde explosie die moet losbarsten als we de finish dadelijk echt hebben gehaald. Mijn tranen zitten onverantwoord hoog.

Wij Feyenoorders hebben 18 jaar lang onze hoop gebouwd op drijfzand.

Ik was twee weken geleden nog vol overtuiging, Willem. Wij hadden de lastigste horde Vitesse-Uit overwonnen, en hunnie hadden met 1-0 verloren van elf koene helden uit Eindhoven.

Maar sinds die zondag 23 april nestelde de twijfel zich dag na dag als een wurgslang om mijn hals en heeft mijn zenuwgestel ernstig letsel opgelopen Willem, dat mag jij best weten. Hoe meer mensen binnen mijn periferie beweerden dat het “nu toch nóóit meer fout kon gaan”, hoe meer vocht uit mijn natte droom ging lopen.

Willem, van de daken roepen dat je de beste bent zit niet in ons DNA. Daarvoor riep de Lieve Heer een andere stad in het leven. Hij bouwde er een voetbalclub wier aanhangers zich zelfverklaard Zijn zonen gingen noemen. Hem werd niets gevraagd. Je moet maar durven.

Zo zitten wij niet in elkaar, Willem. Wij laten liever de benen spreken, al dacht ik de afgelopen 18 jaar vaak genoeg hadden ze dat nou maar juist níet gedaan. Misaankopen, aanvallen op het Maasgebouw, levensbedreigende situaties rondom het bestuur, talloze trainerswisselingen, gênante uitslagen, bizarre wedstrijden, we hebben het allemaal geslikt.

Het feit dat ik Serves Me Right To Suffer van John Lee Hooker 18 jaar (!) lang heb gerelateerd aan Feyenoord, zegt eigenlijk alles Willem.

 

https://youtu.be/1bw6znsxv8s?t=37s

 

Onvoorspelbaarheid is onze troefkaart.

In jouw tijd was dat wel anders. Jullie hadden gewoon drie Willemmen in de basis staan: Rijsbergen, Jansen, van Hanegem. Wij hebben er niet eentje, Willem. Niet één.

Met een Willem in de basis win je prijzen.

 

23:32u

Lieve Willem,

Ik heb net contact met Erwin Gutz op Facebook. Hij schreef “heerlijk die spanning” onder het Dagboek, waarop ik reageerde met de one-liner “Spanning is alleen leuk als je weet dat de afloop goed is”.

Ik hoop op een natte droom vannacht, Willem. Je hoort het morgenochtend van me.

Dinsdag 2 mei 2017

5:23u

Lieve Willem,

Ik heb een beroerde nacht gehad. De zoveelste. Anita heeft Dormeasan van A. Vogel gekocht, een extra sterke dosis. Niet aan beginnen Willem: zij snurkte er de hele nacht als een grizzlybeer van, ik deed geen oog dicht.

Al surfend over Facebook (door mijn vrouw verboden ’s nachts, maar zij was toch met geen kanon wakker te krijgen) kwam ik een wereldfoto tegen van Shui Pinky, vermoedelijk de grootste Bruce Springsteen fan van Nederland. Ze stond ooit op het podium met The Boss.

Zeg nou zelf, fotootje of niet?

 

Ze was er met haar dochter voor een concert van ene Shawn Mendes. Zegt me niets, jou wel Willem? De naam doet mij denken aan een louche senator uit Texas.

De eerste en enige keer dat ik overigens in De Amsterdam Johan Cruijff Schaal Arena was, was op 18 juni 2008 toen Bruce daar optrad. Zoals je ziet Willem doet Hij, net als jij, deuren openen en zeeën splijten. Fabienne was 12, Estelle 9.

 

Ik wenste Shui succes met de nu toch echt naderende ontknoping van de competitie waarop zij monter antwoordde: It Takes A Leap of Faith.

 

Ik voelde meteen weer hoop door mijn aderen stromen, Willem. Nu weet ik zeker: Bruce Springsteen is, net als Dirk Kuijt, de reïncarnatie van Jezus Christus. En Feyenoordfan.

 

6:54u

Lieve Willem,

RTV Rijnmond zendt herhalingen uit van het vorige kampioensfeest. 18 Jaar geleden. Ik kijk vanuit bed naar een tjokvolle Coolsingel. Mijn oogleden trillen van de vermoeidheid. Ik zou dit niet moeten doen. Is dit mezelf kwellen, lekker in de stemming komen of de Goden verzoeken Willem?

Was het maar zondag.

 

17:02

Lieve Willem,

Ik ben met Estelle alvast wat inkopen gaan doen. Nou het aanbod viel eigenlijk bitter tegen. Bij de HEMA helemaal niets roodwit.
De meiden trakteren zondag op Clairette de Die (een goedkopere en stiekem veel lekkere Champagnevariant) dus daar zijn bij de HEMA wat flessen van ingeslagen.

Bij de Big Bazar scoorden we vier zakjes ballonnen waarin in ieder zakje steeds één waardeloze roze zit. Die pleuren we dus weg. Bij de Action één zielig zakkie roodwitte ballonnen. Als hoofdinkoper van zo’n Action zou ik het wel weten. Prutsers zijn het.

Bij de Primera hadden we meer geluk: we kochten een Feyenoordvlag (geen idee waarom of waar ik hem ga ophangen), een Feyenoordvaantje voor aan de spiegel in de auto, twee Feyenoordslingers (volgens Anita veel te duur) en twee rollen crêpepapier (een rood, een wit) waarmee we wel iets zullen verzinnen. Fabienne is zo thuis en zij is lekker crea-bea.

Ik vind het eigenlijk allemaal de Goden verzoeken Willem. Don’t you know the higher the top, the longer the drop. Door die rake woorden van Neil Diamond, loopt het af en toe dun door de broek. Waar haal jij zelfvertrouwen vandaan?

Voor jou wil ik de titel het allerliefste Willem. Jij voedde me immers op met het Feyenoordvirus. Nu kan je het allemaal nog meemaken.

You’ll never walk alone. Dat idee.

 

 

Maandag 1 mei 2017

10:11u

Lieve Willem,

We gaan Excelsior-Feyenoord bij jou thuis kijken, dat bespraken we zojuist in de Joop Landré app. Jazeker Willem, die app is inderdaad vernoemd naar de Grote Joop Landré, de wijlen voorzitter van de ‘Grootste Familie van Nederland’. De profielfoto van Joop van deze app blijft me verbazen. Ik heb wel eens gehoord dat de oren van een man een leven lang blijven doorgroeien. Daar is Joop Landré het levende bewijs van, Willem. Prachtige oorlellen. Barbecue werk.

Toen de kogel door de kerk was dat we dé wedstrijd bij jullie gingen kijken (ma appte “Helemaal te gek jongens, dit gaan we met elkaar beleven! Word al helemaal blij van het vooruitzicht xxx ma”), kreeg ik plotseling de bibbers in mijn benen.

Het is en blijft Feyenoord….het zal toch niet wéér fout g….

Ik kan geen kant op Willem. Ken je dat gevoel?

 

Zondag 30 april 2017

20:51u

Lieve Willem,

Ik kwam net op de Hillelaan vier supporters van AZ tegen, de club waarvoor jij hebt gespeeld en waar jij trainert bent geweest. Ik was om die reden voor AZ in de bekerfinale tegen Vitesse. Bovendien is geen Arnhem geen voetbalstad en Alkmaar wel. Is Alkmaar eigenlijk wel een stad Willem? Ik heb geen idee want ik ben er nog nooit geweest. Ik houd namelijk niet van kaas en nog minder van Marco Borsato, maar goed we dwalen af.

Die vier liepen in koppels: de mannen bij de mannen, de vrouwen bij de vrouwen. De mannen droegen fel rode shawls om hun nek.

Ik vroeg ze naar de wedstrijd. De vrouwen glimlachten die typische ‘sorry-wij-hebben-er-geen-verstand’ glimlach, de mannen liepen met hun handen in hun zakken en zeiden dat AZ al in de rust met 2-0 voor had moeten staan.

‘Ik weet hoe verliezen voelt’, zei ik nog, ‘ik ben Feyenoorder.’

Ze lachten en zeiden hoe heel Alkmaar hoopte dat Feyenoord het dit keer zou halen.

We zeiden elkaar gedag. Ze liepen richting de Erasmusbrug, ik moest een brok wegslikken en concludeerde dat ik mezelf een sentimentele klootzak vond.

 

20:55u

Lieve Willem,

Net nog moest ik mijn tranen tegenhouden toen vier AZ-supporters zeiden dat ze ons de titel zo gunden, nu benaderen we de Erasmusbrug en maakt Vinod foto’s vanuit de auto.

‘Look Vinod, if you approach the bridge from this side, it looks like a vagina doesn’t it? As if you are about to penetrate a woman.’

Vinod zweeg.

Nou vraag ik je Willem, is je zoon aan het doordraaien?

 

 

Zaterdag 29 april 2017

9:47u

Lieve Willem,

Ik ben momenteel alleen thuis en dat is een zeldzaamheid deze dagen. Anita is met Fabienne en Vinod inkopen doen bij wat Aziatische kruidenierwinkeltjes in de stad. Vinod gaat vanavond Indiaas koken en mijn ouders komen ook eten. Mooi toch? Estelle is bij haar vriendin Rachelle blijven slapen.

Je weet dat ik een enorme muziekliefhebber ben en nu wil ik het eens met je hebben over het fenomeen Feyenoordliedjes.

De standaardliedjes ken je natuurlijk allemaal al. Die heb ik al tijden geleden in een apart afspeellijssie gezet. Altijd handig voor feessies.

Enkele weken geleden werden we getrakteerd op een liedje van Paul de Munnik, de betere helft van het duo dat hij jarenlang met Thomas (‘Proost Uitslofer’) Acda vormde. Nu wilde ik hier in eerste instantie kritisch over doen, het beetje gemakkelijk schieten uit de heup zeg maar, maar eigenlijk is het gewoon een geinig jazzy nummer en moet ik toegeven dat Paul ballen heeft, laten we eerlijk zijn.

Affijn, oordeel zelf maar:

 

Goed.

Toen kwam er een lied voorbij op social media dat RET chauffeurs opnamen. Het heet Mijn Feyenoord (melodie Sweet Caroline van Neil Diamond), ik plaatste het onmiddellijk in de categorie ‘honger maakt rauwe bonen zoet’, totdat ik las dat de opbrengsten van het lied naar het Sophia Kinderziekenhuis gaat.

Daarna kon je me wegdragen.

 

Ik heb de clip inmiddels enkele keren bekeken. Ik heb geen idee waarom. Het zal, met alle respect, niet de zangkwaliteiten van de RET-chauffeurs zijn. De clip ontroert mij gewoon. Die strakke Feyenoordshirts over die buikies gespannen, het on-ritmische heen en weer bewegen, die verontschuldigende blikken van de chauffeurs…het is vertederend.

Bovendien doet de oude RET bus mij denken aan mijn Ome Leo die jarenlang als buschauffeur door onze woonwijk trok. Als het niet te druk was mocht ik bij hem staan onder het rijden maar alleen ik me goed vasthield.

Dat was in 1979. Feyenoord werd tweede dat jaar. Achter jeweetwel.

 

11:23u

Lieve Willem,

Ik begin me zorgen te maken. Over mezelf.

Er werd net een clip gepost op Facebook van ene Henk Numeijer. Het liedje heet Feyenoord Kampioen (Henk houdt ervan om de Goden een beetje te verzoeken en daar dan een centje aan verdienen). In de toelichting op YouTube las ik dat de 79-jarige zanger door het leven pleegt te gaan als Rotterdamse Henkie.

Hier is de link Willem:

 

Wat vind je er zelf van Willem?

Kijk je gunt Rotterdamse Henkie natuurlijk een extra centje op zijn oude dag en ten tijde van (aanstaande?) voetbalfeesten worden alle kwaliteitseisen overboord gegooid. Daar niet van.

Maar die melodie Willem… die is natuurlijk van Que Sera Sera van Doris Day. En laat dat liedje nou net altijd in de Amsterdam Johan Cruijff Schaal Arena worden gezongen. Que Sera Sera, wateffer will bie, will bie. Wier kumming from Emsterdem, Que Sera Sera..

Nou Facebook was natuurlijk meteen te klein want zelfs een melodie (stammend uit 1956 nota bene) kan zomaar de vonk zijn waar het kruitvat geduldig op zit te wachten. Laat ik het erop houden dat er weinig flatteus over onze hoofdstad geoordeeld werd.

De goed bedoelde clip had de bewuste ‘poster’ dan ook meteen weer verwijderd van Facebook, maar toen was het kwaad bij mijzelf al geschied. Ik was van begin tot eind ontroerd door de toch kwaliteitsarme clip van Rotterdamse Henkie en heb het lied toch maar eventjes in mijn afspeellijst opgenomen.

Vandaar dat ik zorgen over mezelf maak. Geen Willie Nelson deze dagen in Huize Hendriks (hij werd vandaag 84 die ouwe held), maar de Goden verzoekende Henk Numeijer.

 

23:58u

Lieve Willem,

Ik lig nu in mijn nest.

Om in de Indiase mood te komen had ik onder het door Vinod voorbereide eten nog het album Meeting by the River van Ry Cooder en V.M. Bhatti afgespeeld, gevolgd door drie albums van Ustaad Shujaat Khan die ik ooit op een marktje in Udaipur had gekocht voor drie keer niks.

Desondanks heb ik de hele dag de melodie van Rotterdamse Henkie in mijn kop gehad.

Was het maar volgende week.

 

 

Vrijdag 28 april 2017

12:59u

Lieve Willem,

Ik fiets op de Maasvlakte 2 met Louis de Koning. Achter ons fietst Vinod. Ik ben er definitief achter gekomen dat de racefiets de enige werkzame ontsnappingsclausule is om uit de klauwen van de tijd te blijven. En kernwoorden die het fenomeen ‘tijd’ de laatste tijd inhoud geven zijn Feyenoord, Kampioen, Coolsingel. Het laat weinig ruimte voor welke andere gedachte dan ook.

Ik praat met Louis over het winnersinstinct van een topsporter. Over de broodnodige over mijn lijk focus die gepaard gaat met rust en zelfverzekerdheid en toen bedacht ik me plotseling dat Louis de Koning in kalmte, gedrevenheid en bescheidenheid alles wegheeft van Jens Toornstra.

Zelfs toen ik bij wijze van verrassing bij hem weg wilde sprinten had hij me in 150 meter alweer te pakken. Ik hoop dat Jens de winnende scoort volgende week zondag.

 

15:03u

Lieve Willem,

Ik maakte in Louis’ huis in Zuidland kennis met Riccardo, de middelste zoon van Louis die hij pleegt te omschrijven als die-hard Feyenoordsupporter.

‘Ben je nerveus voor volgende week zondag?’, vroeg ik hem.

‘Nerveus? Waarvoor dan?’

Eindelijk weet ik hoe een hond zich voelt die moeilijk loopt vanwege de staart tussen zijn benen.

 

16:43u

Lieve Willem,

Ik kwam net onder de douche vandaan, kleedde me aan en werd toen getrakteerd op een spontane knuffel van je kleindochter Estelle. Dit stukje quality time werd abrupt afgebroken toen ze zei:

‘Gedver pap, je baard is nog helemaal nat!’

Ik moet eraan wennen Willem, dat ik nu een echt volle baard heb en volle baarden absorberen water. Als een spons. Het deed me ineens herinneren aan een appje dat ik van Chantal Blaak vanochtend om 10:05u ontving:

“Hi Marco! Hoe druk ben jij? Bij mij rennen en vliegen. Vanmorgen om 6 uur de wekker en nu in vliegtuig naar Leeds. Zonder laptop, want die ben ik vergeten. Zou jij het blog Luik alsjeblieft kunnen plaatsen?’

Het desbetreffende Blog gaat over mijn Kampioensbaard, haar en mijn Strava en haar Luik-Bastenaken-Luik. Geen idee waarom, laat staan hoe ik dat voor elkaar kreeg.
Het Blog moet vanavond gepost worden omdat ze morgen al weer in Yorkshire rijdt. Chantal vindt mijn baard hilarisch en spuuglelijk (‘kan echt niet’) tegelijk.

Wat vind jij eigenlijk van die baard van je zoon, Willem?

 

19:54u

Lieve Willem,

Ik zit een beetje het digitale AD te lezen, kom ik dit berichtje tegen:

 

Kijk, zoiets maakt mijn dag nou he-le-maal goed Willem.

 

22:07u

Lieve Willem,

De meiden hebben een YouTube clip opgezet die je oudste kleindochter Fabienne heeft gemaakt met foto’s en filmmateriaal van het Bruce Springsteen concert van vorig jaar op het Malieveld in Den Haag. Het ontroerde me diep Willem.

Aan het eind van de clip zong Bruce Stay Hard Stay Hungry Stay Alive, je weet wel die een-na-laatste regel uit This Hard Land. Nadat ik een brok had weggeslikt en ik bliksemsnel een traan had weggeveegd, wist ik zeker dat dát de tattoo zou worden (linker onderarm) als Feyenoord kampioen wordt…..als…als……als…

Ik dronk mijn glas wijn in één teug leeg en om mezelf ervan te overtuigen dat Bruce in zijn gedrevenheid en volle overgave wel een Feyenoordfan móest zijn.

 

2:12u

Lieve Willem,

Ik heb een nachtmerrie gehad. Ik zag jou aan een tafeltje zitten met Sjaak Swart. Sjaaks tanden waren gebleekt. Hij was gekleed in een shirt van De Graafschap. Jullie deden een leuk, ludiek en luchtig bedoeld wedstrijdje handdrukken tijdens een uitzending van Humberto Tan, die glibberige stiefzoon van Ivo Niehe.

Er stonden louter glimmende en breeduit lachende stadsgenoten met een overdosis zonnebank van Sjakie om jullie tafel heen. Ze hadden allemaal een glas in hun hand en zeiden om beurten ‘Proost Uitslofer’, in het sappige Amsterdams van Thomas Acda, je weet wel, uit die laatste reclame van Amstel Bier.

Jij zat er heerlijk schouderophalend bij, je zwijgzaamheid paste perfect bij dat ironische lachje van je en die prachtige borstelachtige wenkbrauwen die zich altijd wel lijken te verontwaardigen om iets.

De nachtmerrie stopte precies toen Humberto aftelde om te beginnen met handjedrukken.

Daarna heb ik uren wakker gelegen en baalde ik stevig omdat ik je zó graag had zien winnen in die setting, Willem.

 

Donderdag 27 april 2017

04:59u

Lieve Willem,

Ik ben gesloopt, maar moet zo vroeg mijn nest uit om alles voor elkaar te krijgen. Volgorde: eerst als de sodemieter de achterstand van het werk wegwerken, dan het Alpe d’HuZes verhaal van ploeggenoot Arie van der Es posten, dan verder werken aan het verhaal over Luik-Bastenaken-Luik voor Chantal Blaak (dat verhaal moet vandaag af), dan verder met dit dagboek.

Het móet. Alles móet.

Willem, vergeef me. Ik had je natuurlijk éérst moeten feliciteren met je 50^e verjaardag. Maar ik ben afgeleid door You’ll Never Walk Alone van Lee Towers – die clip moest ik op verzoek van Arie onder zijn levensverhaal plaatsen. You’ll Never Walk Alone (alléén de uitvoering van Lee Towers telt, de rest is kut) is ons volkslied. Onze ode aan de doden, aan de nabestaanden, aan onze club. Ik was zo gegrepen door het nummer (nieuwe context, nieuwe invalshoek) dat ik haast zat te janken achter mijn beeldscherm.

Natuurlijk moet ik vaak aan jou denken. Je bent per slot van rekening mijn vader en je hebt het bepaald niet gemakkelijk de laatste tijd. Maar je loopt niet alleen! Nooit niet. Lee Towers herinnert ons iedere keer weer aan die belofte.

Maar goed, ik was dus zo gegrepen door Lee dat ik glad vergeten was je te feliciteren met je verjaardag. 50 Jaar Willem, geen kattenpis zeggen we dan. Tijdens het ontbijt hadden we het nog over je. Mijn meiden vroegen of ik “voor” of “tegen” je was. Eigenlijk interesseert het me geen ruk Willem. Ik wil gewoon kampioen worden, of je nu koning bent of niet. Wat mij meer bezighoudt is jouw voetbalvoorkeur. Ik las ergens dat jij voor Ajax zou zijn en Maxima voor Feyenoord, natuurlijk om de boel een beetje recht te trekken. Geen idee welke motieven er in jullie rare familie een rol spelen.

Ik heb er trouwens geen probleem mee, dat je voor Ajax bent. Liever eerlijk zijn daarin dan die geforceerde neutraliteit van een Jack van Gelder die met dat René-Froger-zonnebrand-hooffie van hem een beetje Zwitserland probeert uit te hangen, maar wij in Rotterdam weten wel beter.

Hoe dan ook Willem, ik reken enkele Ajaxfans tot mijn beste vrienden dus ik ben sportief genoeg om je van harte te feliciteren met je verjaardag!

 

Woensdag 26 april 2017

 

8:05u

Lieve Willem,

Je kleindochter Estelle heeft slecht geslapen. Ze meldde zich met een wit koppie aan tafel.

‘Spanning voor het naderende examen schat?’, vroeg ik haar.

‘Nee pap. Ik durf het niet te zeggen, maar ik droomde vannacht dat Feyenoord twee keer verloor. Eerst van Excelsior. Toen van Heracles. We werden geen kamp…’

Ze durfde haar zin niet af te maken en ik lustte mijn eten niet meer.

 

9:49u

Lieve Willem,

Ik appte net naar ma:

“Feyenoord traint om 10:30u voor het laatst deze week openbaar.”

Ze appte terug:

“Dank je wel Marco. Maar pa is nog moe van gisteren denk ik. Maar we verzinnen vandaag wel iets leuks om vandaag te gaan doen. Dikke kus xxx”

Wat slaap je toch lekker lang uit de laatste tijd. Doe je goed!

 

10:51u

Lieve Willem,

Vinod had ook weinig trek om naar de laatste openbare training van Feyenoord te gaan. Maakt me eigenlijk ook niet uit, ik word er alleen maar rustelozer van. Dat woord moet je maar opschrijven Willem: rusteloos. Ik word gek van mezelf de laatste weken. We zijn het dan ook ontwend, diep in april nog altijd méédoen om het kampioenschap.

Ik ben ook godallejezus moe. Ik slaap slecht. Kampioenskoorts. En ik sta deze iedere dag om 5 uur op omdat Vinod er is en ik overdag niet aan mijn reguliere werk toekom.

Zo nou ga ik een stukkie fietsen met Vinod. Naar Schoonhoven.

 

16:02u

Lieve Willem,

Ha! Kijk mij nou staan joh hiero. Met Vinod. Op de Coolsingel. Hier, vlak voor het stadhuis. We zongen samen Hand in Hand. Dat ging niet zonder slag of stoot. Anita filmde ons met haar eigen iPhone maar moest ondertussen míjn mobieltje vasthouden waarop ik de tekst had uitvergroot van het refrein van Hand in Hand. Dan filmde ze weer de stoeptegels van de Coolsingel, dan weer haar voeten, dan het halve voorhoofd van Vinod, dan weer een stuk van mijn platte pet.

Rutger Castricum van Powned/Geen Stijl moest eventjes wachten met het begin van zijn opnames omdat Vinod en ik ons zingend door de tekst van Hand in Hand vochten. Het voelde goed dat Aniet zo moest stoeien met de mobieltjes. Daardoor moest Rutger lang(er) wachten en waren wij een keer de luis in zijn pels. Rutgers haar zat goed.
Wij moesten hard zingen om boven het geraas van het verkeer uit te komen.

Het was geweldig om überhaupt weer eens in het Stadhuis te zijn. Weet je nog Willem? Dik 23 jaar geleden stond ik hier met Anita: op dezelfde plek stond jij links, op de foto rechts. En op dit balkon, hierboven, stond jij in 1993 toen we kampioen waren geworden onder jouw leiding. Voor de TV zei je dat je het allemaal ‘wel geinig’ vond.

Alle herinneringen hebben zich samen gebald om mij eerdaags knock-out te slaan. Laat maar komme.

Filmpje!

 

 

 

 

 

17:58u

Lieve Willem,

Ik stond net in boekenwinkel Donner aan de Coolsingel. Op het moment dat ik met witte handschoentjes voorzichtig door het 860 pagina’s tellende boek Feyenoord De Grootste wilde bladeren op zoek naar jouw pagina’s (omdat jij uiteindelijk mijn ultieme held bent, naast Jezus Christus, Joop Zoetemelk, Jean-Peal Sartre, Bob Dylan en Bruce Springsteen), meldde een bitse verkoper mij dat de winkel binnen twee minuten dicht ging.

Het boek heet Feyenoord de Grootste maar soms denk ik dat jij de Grootste bent. Groter dan de club. Mijn zus stelde nog voor om De Kuip naar jou te vernoemen. Niet wachten totdat je dood bent. Maar nu. Gewoon nu.

 

18:15u

Lieve Willem,

Zojuist is bekend gemaakt door burgemeester Aboutaleb dat de huldiging, if any, maandag 8 mei zal plaatsvinden. Is toch niet te geloven allemaal. Wie gaat er nou een feessie vieren op een fucking maandag? Kan toch helemaal niet.

 

Dinsdag 25 april 2017

10:05u

Lieve Willem,

Toen ik net zat te schijten, zat ik een beetje door de IKEA folder te bladeren. En wat blijkt? Lasse is gewoon een bureaukast van 69 euro! Daar heb ik me dus kwaad om lopen te maken de afgelopen weken. Om een bureaukast!

 

11:15u

Lieve Willem,

Je kleindochter Estelle bereidt zich voor op haar examens. Feyenoord móet volgend weekend kampioen worden. Dus 7 mei. Tegen Excelsior. Niet een week later want dan beginnen haar examens met wiskunde en Duits en kan ze niet meevieren.

Het zou toch weer zo typisch Feyenoord zijn als ze….

 

13:35u

Lieve Willem,

Ik ben met Vinod naar 36Cycling en Team Roompot-Nationale Loterij op bezoek geweest. In Moordrecht. We spraken over wielrennen maar dachten aan Feyenoord. Ik kan aan niets anders meer denken Willem. Ik wou dat ik kon leven als velen onder mijn Facebookvrienden: vrij van voetbal, vrij van Feyenoord.

Echt verwend zijn wij Feyenoorders niet Willem. Niet als in jouw tijd. Je stond altijd een beetje in de schaduw van Johan en van die andere Willem, die met die krullen. Maar jij, zwijgzame Wim of Wimpie zoals je ook wordt genoemd, jij hoort zeker bij de Grote Drie. Vorig jaar werkte je nog mee aan mijn Alpe d’HuZes campagne, weet je nog? Je hield een bord vast met het woord LEVEN uit Zingen in de Storm.

Die avond wonnen we van Ajax in een kolkende Kuip.

 

Maandag 24 april 2017

15:21u

Lieve Willem,

Ik speech voor, ik schat, een 200 mensen. Mijn vriend Peter van Heijningen is vorige week op Eerste Paasdag overleden, Willem. De dag dat Feyenoord FC Utrecht had verslagen. Tijdens de wedstrijd hield ik je hand vast. In de herhalingen van de doelpunten juichten we om het hardst. Er vloeiden tranen.

Mijn vriendschap met Peter was de kortste ooit: ik mocht hem slechts twee keer ontmoeten.

Ik hoorde mezelf praten over de Herrijzenis. De Herrijzenis van Peter en van Feyenoord. Ik kon The Rising van Bruce Springsteen niet meer uit mijn hoofd krijgen. Na mijn speech had ik enorme dorst, wilde ik huilen en iemand voor zijn bek slaan. Wie maakte niet uit, Willem. Schaam jij je af en toe niet om je zoon?

 

15:55u

Lieve Willem,

De stoet ging zojuist voorbij. De lijkwagen werd voorafgegaan door de wielrenners van Team Peter. Ik vocht tegen de tranen. Dat gebeurde mij ook toen ik een goed half uur geleden in mijn toespraak de woorden Geen Woorden Maar Daden uitsprak. Ik refereerde aan deze woorden van onze club omdat ze zo naadloos aansluiten bij het leven van Peter en daarmee bij het leven van ons.

Ik maakte op verzoek wat foto’s van de voorbij trekkende stoet en dacht aan Henny Heezen. Hij bakte vorige week 300 pizza’s voor de Alpe d’HuZes actie van Team Peter. Het was één dag voor Peets heengaan. Henny is hartstochtelijk Feyenoordfan. Nog veel meer dan ik. Na mijn speech omhelsde hij me. Daarna spraken we over Feyenoord. Over de Coolsingel. Over jou, Willem. Jij bent onze held. Henny en ik spraken de wens uit dat jij, alleen jij, die schaal zou moeten overhandigen aan Dirk Kuijt. Je staat bekend om je eigenzinnigheid, maar dáár zal je het toch wel mee eens zijn?

 

 

20:13u

“Niets zo ergerlijk als prominente (import-) Amsterdammers die Feyenoord de titel blijkbaar zo gunnen. Why? And who cares?”, twitterde ik.

Ik zit me al dagen vreselijk te ergeren aan dat dedain, dat minachtende toontje vooral, van allerlei tweets die ons bereiken vanuit de hoofdstad dat ons de titel zo gegund wordt. Waarom Willem? En wie zit erop te wachten? Als Ajax de Europa League mocht winnen, stel je dan eens voor dat Lee Towers, Martin van Waardenberg en Wilfried de Jong publiekelijk zouden melden dat wij (Feyenoorders dus) Ajax de Europacup gunnen. Is toch van de zotte Willem, zeg nou zelf!

Anyway over Wilfried de Jong gesproken, ik hoorde dat hij jou had geïnterviewd omdat je aanstaande donderdag 50 wordt. Time flies when you’re having fun zeggen ze dan, maar daar heeft een gemiddelde Feyenoordsupporter natuurlijk geen reet mee. Ons leven is bepaald geen fun geweest. Bij ons laatste kampioenschap was jij 32 jaar. Moet je nagaan.

 

20:59u

Lieve Willem,

Ik dronk net met Vinod een biertje bij Melief Bender op de Oude Binnenweg. Je vader kwam hier jaren geleden net iets te graag. Laten we er maar over zwijgen. Aan de muur hing een prachtige afbeelding uit 1964 geloof ik. Hand in Hand stond erboven. Ik wees Vinod op een fotolijstje aan een andere muur. Het is een foto van Gaston Taument: op 17 november 1991 versloegen we Ajax met 2-0. Een onvergetelijke wedstrijd. Een kinderhand is gauw gevuld Willem. Ik hóór het je gewoon denken.

Daarna reden we tergend langzaam over de verlichte Erasmusbrug zodat Vinod wat foto’s kon maken. Via de Laan op Zuid bezochten we De Kuip. Onze kerk. Onze tempel.

“Oh wow”, zei Vinod. Ik glom van trots en omhelsde mijn vriend.

 

 

00:25u

Lieve Willem,

Ik lag in bed en kon de slaap niet vatten. Dus keek ik naar een herhaling van een uitzending van DWDD. Anita sliep in hele diepe zuchten naast me.

Matthijs had een item gewijd aan Feyenoord – zijn gasten waren onder meer Frank Vijg, de bekende stem en het dito gezicht van RTV Rijnmond met zijn zoon Sam die op zijn beurt weer een kleinzoon is van Frank van der Heijden, de ex-prof van Feyenoord waarmee jij nog gespeeld hebt in Feyenoord 1 en tevens jouw boezemvriend uit de jaren ’50 is. Ik schreef er in deze serie Kampioenskoorts nog een kort verhaal over. Vond je het niet leuk om de kleinzoon van je oude vriend te zien?

Wat me nog het meeste bijbleef van de uitzending was de gelukzalige glimlach van Frank aan het einde van het interview.

Zijn glimlach (“ik zit hier natuurlijk in de hol van de leeuw”) zei meer dan mijn gebruikelijke middelvinger.

Een leermomentje.

 

Zondag 23 april 2017

14:10u

Lieve Willem,

Vinod is een uurtje geleden gearriveerd op Rotterdam CS. Hij is mijn klant maar vooral vriend uit India. Hij zag er wat vermoeid uit. Was een vroegertje voor hem, vanochtend vroeg is hij uit Frankfurt vertrokken. Nadat ik hem had omhelsd als een soort veteraan uit de oorlog, sleurde ik hem meteen de Feyenoordshop binnen in de stationshal. Tijdens het passen van het Feyenoordshirt interviewde een man uit Amsterdam enkele klanten. Hij was zo nieuwsgierig naar het ‘Feyenoordsentiment’. Al sprak hij vriendelijk en accentloos, toch klonk ‘Feyenoordsentiment’ uit zijn mond als een diagnose van een bezorgde huisarts. Hetgeen ook zo is.

Een minuut later liep ik met Vinod buiten. We namen een selfie op het stationsplein. Hij glimlachte. Aan zijn shirt hing het prijskaartje nog.

In de auto legde ik hem uit wat voetbal betekent in Nederland. “Bigger than religion”, zo omschreef ik het naar waarheid. Daarna ging ik in op het Feyenoordsentiment. Hij begreep er geen reet van. Vanaf het Weena naderden we het Hofplein. “Everyone is baptised when Feyenoord wins the championship”, zei ik niet geheel naar waarheid. Ik kijk wel uit. Over twee weken drink ik me eigen het liefst een delirium zónder longontsteking.

“And there is our Town Hall. The players will be standing on the….”

Overmand door emoties kon ik mijn zin niet afmaken. Ik wilde ook voorkomen dat Goden verzocht werden. Ik mag me de kampioenstaferelen (de huilende en zingende menigte) niet inbeelden uit angst voor. Jij weet waarover ik het heb Willem. In 1993 stond immers zelf op het balkon. Als trainer.

 

14:40u

Lieve Willem,

Feyenoord heeft gescoord! Het is 0-1! Jørgensen. Een ‘lelijke’ frommelgoal. Maar die tellen ook toch? Ik beukte mijn hoofd op de borst van Vinod die juist een slok bier wilde nemen. Ik voelde nog iets hards tegen mijn hoofd en daarna gleed iets van het ijskoude vocht langs mijn nek omlaag. Vinod moest lachen.

 

14:58u

Lieve Willem,

2-0! 2-0! Geen idee wie er gescoord heeft. Hoor je nog van me.

 

15:20u

Lieve Willem,

Het is rust. Mijn hart gaat zo tekeer dat ik me oprecht zorgen maak. Ik durf het Anita niet te vertellen. Ze zal me naar de EHBO van het IJsselland Ziekenhuis sturen en daarna mag ik geen bier meer drinken van haar. Vroeger belde ik je altijd op Willem, in de rust. Ma nam op en dan bespraken wij de eerste helft. Je was altijd erg kritisch. Dat heb ik van je overgenomen. Mijn meiden nemen het me kwalijk. Ik ben in hun ogen te negatief. “Een Feyenoorder moet hopen pap”, zeggen ze, “altijd blijven hopen”.

 

16:23u

Lieve Willem,

Het is afgelopen. We hebben gewonnen! Ik kan wel janken. De tranen zitten me zó hoog de laatste tijd. Het komt niet alleen door de spanning van Feyenoord. Het is ook de spanning en het verdriet dat in Alpe d’HuZes verankerd ligt. Gisteren zijn we gaan trainen in de Ardennen met de Alpe d’HuZes ploeg. En aan morgen wil ik nog eventjes niet denken. Ik hoop niet dat je het me kwalijk neemt.

Oh ja, die tweede goal was ook van Jørgensen. En we speelden tegen Vitesse overigens.

 

19:04u

Lieve Willem,

Die donderse Estelle durfde het. Op haar mobieltje kijken wat Ajax had gedaan tegen PSV. Die wedstrijd in Eindhoven kreeg ik niet uit mijn gedachte. Ik besloot het tijdens het avondeten dus maar om het op een drinken te zitten. Mijn meiden hadden heerlijk gekookt, vegetarisch voor Vinod. Ik dronk bewust snel achter elkaar om PSV-Ajax uit mijn hoofd te krijgen.

‘1-0 voor PSV!’, gilde Estelle en daarna rolde ik bij iemand in de armen.

 

21:03u

Lieve Willem,

Ik ontving een appje van mijn schilderachtige vriend Simon de Jong:

“Nou ..ouwe reus,dit worden de 2 meest lange weken voor je….gefeliciteerd vriend..geniet ervan hahaha”

Ik reageerde voor mijn doen spontaan, maar kreeg toch ineens de bibbers in de broek.

 

00:12u

Lieve Willem,

Ik wil best toegeven dat ik een weinig dronken ben. Ik lig nu in bed. Ik heb Vinod net naar zijn hotel gelopen. Het was nog heerlijk weer buiten. De voorsprong op Ajax is weer vier punten. Nu alleen nog Excelsior en Heracles. Willem, ik gun jou, juist jou, dit kampioenschap zo intens. Omdat je het nu nog kan meemaken. Min of meer. Ik ben zo bang dat volgend jaar te laat is. Het moet nu gebeuren. Nu. Voor jou.