12 maart 2019
Afgelopen vrijdag trad zijn band op. Wij gingen kijken. ‘Door Ome Beer, je broer en door jou ben ik gitaar gaan spelen. Bedankt dat je er bent man.’
Hij omhelsde me en at daarna een bord nasi. Voordat hij achter de coulissen verdween om zich om te kleden bedankte hij me nog maar eens.
Vroeger speelden we met drie neven gitaar met een tennisracket. Long Tall Erny & The Shakers’ Do You Remember was ons klassieke optreden op verjaardagen.
Nu speelt hij in het echie. Als een jonge hond. Als de sologitarist zijn Wha-Wha pedaal intrapt, begint de betovering bij hem. Hij lacht, springt, zweet. De hemel breekt open.
Je moet een hart van beton hebben als je niet van mijn neef houdt.
