“OVER MIJN LIJK!”, had hij moeten schreeuwen. “OVER MIJN LIJK!”. Met de benen uiteen. Voor hun voordeur. Hij had mogen huilen. Desnoods ten overstaan van de camera’s.
1 januari 2014 zwaaide hij af. Aleid Wolfsen. Als burgemeester van Utrecht. Het jaar kon niet beter beginnen.
“Iedereen is gelijk en moet de vrijheid hebben zichzelf te kunnen zijn.”
Hans van Gemmert en Ton Daalhuizen, de helden van dit verhaal, deden niemand kwaad. Zij werkten, aten, vreeën, ontbeten, deden een plas, vierden hun verjaardag, lieten de hond uit, groetten de buren, vertelden een grap. Hans lapte de ramen en Ton maakte een niet onverdienstelijke erwtensoep.
“De PvdA accepteert discriminatie, geweld en intimidatie tegen homoseksuelen niet.”
In 2009 vat een stel allochtone straatratten het plan het homostel de wijk uit te pesten. Omdat Hans en Ton van elkaar houden en beiden een piemel hebben. Daar komt het op neer mensen. Niets meer. Niets minder. Niet al te moeilijk maken dit. Vrijen met twee piemels. Dat is schijnbaar het probleem.
Met succes overigens, die pesterijen. De auto wordt beschadigd. Banden lek gestoken. Stenen door de ruiten van huiskamer gekegeld. “Dood aan alle kankerhomo’s!” wordt geroepen. Kanker met een rollende R. Want zo klinkt straattaal.
“Homoseksuelen mogen zich niet ‘gegijzeld’ voelen in hun eigen wijk en woning.”
Niet uit angst maar omwille van rust voelen Hans en Ton zich genoodzaakt uit de Vinexwijk Leidsche Rijn te verhuizen. Hans voelt zich als een dier dat van de ene dierentuin naar de andere wordt vervoerd. Ton denkt de laatste tijd iets te vaak aan de Tweede Wereldoorlog en vraagt zich af of die vergelijking billijk is.
“De overheid draagt de verantwoordelijkheid voor veilige wijken waar iedereen zonder intimidatie en getreiter van andere buurtbewoners in vrijheid kan leven.”
Alle archiefstukken uit 2009 van de overleggen tussen burgemeester, politie en officier van justitie over het weggepeste homostel zijn vernietigd. Dit is gebeurd op een moment dat het al duidelijk was dat het homostel een rechtszaak tegen de gemeente zou aanspannen. Vrouwe Justitia bleef geblinddoekt. Daar zorgde Aleid wel voor. Het straatje van Hans en Ton was al schoon, het zijne nu ook.
“In de grondwet wordt opgenomen dat discriminatie op grond van seksuele voorkeur expliciet wordt verboden.”
7 april 2013 brengt de Russische president Poetin een bezoek aan Nederland. De Opperheilige van het Genootschap der Hypocrieten, Hoofduitvoerder van de dubbele moraal van de PvdA, Job Cohen ja, ja hij ja, hangt in Amsterdam de homovlag halfstok. Als statement. Citaat: “als blijk van medeleven aan alle onderdrukte gays”. Ondertussen schilt Hans van Gemmert de aardappels en kijkt Ton Daalhuizen TV.
“Iedereen moet uit durven komen voor zijn of haar seksuele identiteit. De PvdA wil dat homoseksualiteit bespreekbaar wordt in conservatief- religieuze kringen waar dit traditioneel moeilijk ligt.”
Op 19 december 2013 hield Aleid zijn afscheidsrede als burgemeester. ‘De affaire met het homostel Hans en Ton voelt’, aldus Aleid, ‘als een persoonlijke nederlaag. Nu nog, jaren later, ervaar ik het als heel erg dat mensen deze stad hebben moeten verlaten omdat zij zich er niet meer prettig en veilig voelden.’. Hans moet toegeven voortaan twee keer om te kijken als hij zijn auto instapt. Hand in hand over straat lopen durft Ton al lang niet meer.
“Ook achter de voordeur moet intolerantie jegens homoseksuelen bestreden worden.”
Op dezelfde receptie van 19 december had locoburgemeester Mirjam de Rijk de legendarische woorden kunnen spreken: Het is beter te vrijen met twee lullen dan te lullen met twee tongen. Maar dat deed zij niet. Schijtebroek. Zij verklapte hoe diep Wolfsen was geraakt door de bedreigingen, die zo ernstig waren dat hij maandenlang persoonlijke beveiliging nodig had. Wolfsen wilde daar zelf nooit iets over zeggen, maar volgens De Rijk leed hij eronder, ‘al ging je onverstoorbaar en onverzettelijk elke dag aan je werk.‘ Ondertussen knipt Hans zijn teennagels en gaat Ton de aanbiedingen af in het wijkkrantje.
“De gemeenten, woningbouwcorporaties en de politie krijgen meer instrumenten en richtlijnen om homohaat tegen te gaan. Onze moties hierover zijn de grondslag van een gezamenlijke aanpak van ‘hatecrimes’ in wijken waarbij in ieder geval de dader moet boeten; verplichte verhuizing van de dader en de kosten worden verhaald op de daders.”
Wolfsen kreeg bij zijn afscheid de provinciale erepenning van de provincie Utrecht, de gouden stadsmedaille van de gemeente Utrecht en de zilveren erepenning van de Universiteit Utrecht. Hans kan zijn tandenborstel niet vinden en Ton belt zijn moeder.
“Bij intimidatie van homoseksuelen in wijken moet de burgemeester de verantwoordelijkheid en de coördinatie op zich nemen om de slachtoffers te beschermen en de daders aan te pakken, o.a. met uithuisplaatsing.”
Moet ik bang zijn de volgende doelgroep te worden voor een groep bandeloze ontspoorden: de autochtone overtuigd hetero zijnde in zwarte Renaults Espace rijdende vierenveertig jarigen?
“De aangiftebereidheid onder homoseksuelen is erg klein, omdat de ‘pakkans’ van geweldplegers en treiteraars te klein is.”
Ik heb niets met of tegen homo’s. Ik heb niets met of tegen huisdieren. Ik heb niets met of tegen mensen uit Drachten. Ik heb niets met of tegen voetbalclub PSV. Ik heb evenmin iets met of tegen waterpoloërs die ‘s avonds graag Man Bijt Hond kijken, noch met kinderen die graag melk drinken.
“Het is van groot belang dat de aangiftebereidheid onder homoseksuelen vergroot wordt en het vertrouwen van homoseksuelen in de politie en overheidsinstanties toeneemt.”
Ik heb iets tegen de PvdA. Ik heb iets tegen hun schijnheiligheid, hun schijnveiligheid en hun betweterige moralistische opdringerigheid. Ik heb iets tegen politiek correcte leiders die praten met twee monden. Ik heb iets tegen een locoburgemeester die er vuistdiep bij papaburgemeester inzit en hem godverdomme nog durft te roemen om zijn ‘onverzettelijkheid’ maar ondertussen niets durft te zeggen over diens plots gevlogen moed op de dag dat Hans en Ton de verhuiswagen de straat uit zagen rijden.
“Daarover heeft de PvdA een motie ingediend die door de Kamer is aangenomen. De PvdA gaat het doen van anoniem aangifte van ‘hatecrimes’ overal in Nederland mogelijk maken.”
Ik heb iets tegen moraalridders. Zo’n politiek glijmiddel dat een homovlag halfstok durft te hangen als statement tegen de rechteloosheid van homo’s in een vreemd land maar ooit, gepromoveerd tot politiek leider, onbewogen toekeek hoe een partijgenoot impliciet een homostel naar een andere wijk had laten deporteren.
“De kennis van agenten over ‘hatecrimes’ wordt vergroot, zodat ze bijvoorbeeld leren hoe ze een aangifte moeten opnemen in geval van ‘hatecrimes’ ”
Ik verfoei leiders die hun schijterige gulden middenweg durven te laten verzilveren in een erepenning.
Ik heb een gruwelijke hekel aan politici die zich beroepen op de grondbeginselen van een partij maar niet beseffen dat woorden slechts woorden blijven zodra de angst de kans gegeven wordt te regeren.
Ik veracht politiek correcte ambtsdragers die hun politieke tegenstanders de maat durven te nemen op het gebied van gelijkheidsrechten maar die het pluche met hun angstpoep onderschijten zodra het aankomt op uitvoering en handhaving van dit grondrecht.
Ik kijk neer op burgervaders die een bijdrage denken te leveren aan homoacceptatie door een Gay Parade te organiseren, terwijl ondertussen homo’s van een aanzienlijk beschaafder allooi uit woonwijken worden weggepest.
“De pakkans van geweldplegers en treiteraars zal toenemen, doordat het OM en de politie creatieve en bijzondere opsporingsmethoden gaan inzetten.”
Voor 2014 hoop ik dat één Utrechtse homo de moed heeft de drie erepenningen van Aleid overdwars in diens bilnaad te proppen omdat opgeruimd netjes staat. Net zoals Aleid ervoor zorgde dat Hans en Ton netjes werden opgeruimd.
2014 en Utrecht is Aleid Wolfsen-vrij.
Opgeflikkerd.
Voor Ome André en Jo. Opdat zij niet de volgende slachtoffers worden.
PS – De in cursief geplaatste teksten zijn letterlijke citaten uit het PvdA partijprogramma.
Bronnen:
https://www.pvda.nl/standpunten/diversen/Homo-emancipatie
https://hansenton.blogspot.nl/
https://nos.nl/artikel/486571-cohen-hangt-homovlag-halfstok.html
Marco verdient een kus. Van iedereen!
Prima om op te komen voor de homoseksuele medemens. Ook al geef je aan dat je er niets mee hebt. Overigens is het zo dat er minstens evenveel gezinnen worden weggepest vanwege hun ras. (https://www.parlementairemonitor.nl/9353000/1/j9vvij5epmj1ey0/vivblx8fl2zq)
Ik vind het wel nogal gratuit om naast Wolfsen meteen maar de hele PvdA te bashen. Vind ik ook teveel de gemakkelijke mode momenteel. Zoek en vervang PvdA door VVD en Wolfsen door Jozias van Aertsen en je zegt precies hetzelfde, maar dan in Den Haag. Een burgemeester zit nu eenmaal ergens in een spagaat tussen wetgeving en handhaving. Vandaar het pleidooi in het PvdA-program voor NIEUWE wetgeving. Opportunisme en voortschrijdend inzicht gaan hand in hand. (Denk in dit opzicht ook aan de mening over Oost-Europeanen van Bolkestein, die in zijn tijd als eurocommissaris heel erg voor vrij verkeer van arbeid was en nu waarschuwt voor het uitdijende Europa).
Zo lang wij in Nederland geregeerd worden door 3 (tot 5) partijen (met niet meer dan 60.000 leden per partij en in totaal niet meer dan 320.000 leden, minder dan een gemiddelde omroep) die samen in intieme onderonsjes belangrijke (burgemeesters-)posten verdelen zonder zich te verdiepen in de kwaliteit van de betreffende bestuurders, krijgt een ieder zijn kans om willekeurig een partij onderuit te halen. Hier in het westen is dat de PvdA (die veel teveel haar tentakels overal in heeft), in Brabant en Limburg was dat het CDA en sinds kort is gelukkig ook de VVD aan de beurt (want die mogen ook meer en meer ruiken aan het pluche, nu we massaal de blik naar rechts houden omdat de angst regeert en we tevergeefs ons oude leventje vol zekerheden willen handhaven).
Partijen zijn niet meer (en misschien wel nooit geweest) degenen die grote vergezichten en mooie idealen verdedigen (zie onze premier die idealen bagatelliseert), maar banale belangengroepen voor de haves and have nots, of zelfs voor beroepsgroepen (ambtenaren, zorg, banken). Perfect voor een land waarin een ieder alleen aan zichzelf denkt. Idealen zijn blijkbaar bij voorbaat verdacht, de markt moet zijn werk doen en als dat de verkeerde kant op gaat kun je altijd de mensen met idealen de schuld geven.
Zo lang we daar allemaal aan mee blijven doen, geldt:
Van Aleid Wolfsen zal ik me altijd herinneren dat artikelen, die hem niet welgevallig waren niet verschenen , verder ken ik hem niet, maar alleen door zijn schijnheilige hoofd zou ik hem nooit vertrouwen