2 maart 2020
Toen de storm Dennis vorige week over ons land trok, overleed de moeder van mijn beste vriend. Ik liet het bericht bezinken en staarde naar de druppels op het raam tegen een troosteloos decor van een asgrijze lucht. Tevreden constateerde ik echter dat het vogelnest in de boom tegenover ons huis nog altijd geen krimp had gegeven.
Vandaag namen we met Avé Maria afscheid van de moeder van mijn beste vriend. Terwijl de storm Ellen het crematorium geselde en de wind en regen tegen de ramen beukten, rolden de tranen over mijn wangen tijdens de humorvolle toespraak van mijn beste vriend. Naast enkele hilarische steken boven en onder water, prees hij zijn moeder om haar bezorgdheid, haar zorgzaamheid en haar standvastigheid.
Eenmaal thuisgekomen zag ik dat de storm Ellen er evenmin in geslaagd was het vogelnest omver te krijgen. Zorgvuldigheid, kundigheid, ervaring, tact en eerlijke arbeid hadden ervoor gezorgd dat het vogelnest dapper standhield.
Ik dacht aan de overleden moeder van mijn beste vriend en wist: de liefde voor een moeder is zo onverwoestbaar als een vogelnest.
