Vrijdag 2 oktober stond in het teken van de CD publicatie in Theater In de Lugt in Overschie van Roots Unite, de band van mijn neef Maurice. Hij had aan mij gevraagd of ik de boel aan elkaar wilde lullen. Als inleiding zou ik een praatje houden over muziek, eigenlijk vooral over het belang van muziek, eigenlijk vooral over het belang van muziek in de huidige verwarrende tijden die smeken om verbinding, verbroedering en verzustering.

Covid-19 gooit een hoop roet in het eten, maar heeft geen invloed op de verbinding, de verbroedering en de verzustering. Mensen van goede wil gaan hun eigen weg. Zij accepteren de regels in de hoop en overtuiging dat alles goed komt.

Ik had een podiumpraatje voorbereid over de verbinding die wortels tot stand brengen. Vooral als wortels zich verenigen. Wortels houden zich niet bezig met de waan de dag. Ook wortels gaan hun eigen weg.

Toen ik terugkwam van een rondje fietsen lagen er drie CD’s op tafel.

‘Van Maurice. Hij geeft ze vandaag bij iedereen af die een kaartje voor de theateravond had besteld. En vanavond gaat zijn clip in première’, zei Anita terwijl ze mij hielp met het uitkleden van mijn bezwete fietskleding. Door de kou was de wortel van haar man verworden tot een zielig peentje.

Colours in the Sun. Zo heet de eerste hit van Roots Unite.

Terwijl ik mijn gezonnebrilde neef zag zingen voelde ik de kracht van de verbinding, van de verbroedering en van de verzustering. Het positivisme van Maurice is remloos en ik bedacht dat ons leven zonder muziek een vergissing zou zijn.

Was die laatste maar van mijzelf.