12 augustus 2019
Vandaag (maandag 12 augustus 2019) was het precies twee jaar geleden dat de legendarische gitarist Nils Lofgren reageerde op een tweet van me. Ik vroeg hem of hij enig idee had hoeveel zijn lied I’ll Arise voor mij en mijn familie betekende. Nils bedankte me en liet me weten dat hij het voor zijn grootmoeder had geschreven.
Wat Nils niet kon weten is dat mijn eigen grootmoeder Oma Hendriks precies op 12 augustus jarig was. Zij zag in 1904 in Rotterdam het levenslicht. Zij was een katholieke vrouw met een olifantenhuid die er een gortdroog gevoel van humor op na hield. Ze was dan ook Feyenoordfan.
Ze belde naar Radio Rijnmond als Hans van Vliet in haar ogen te kritisch was geweest in zijn verslaggeving over József Kiprich, de grootste antiheld aller tijden. Jaren later zou ze hem zelfs live te spreken krijgen in een radio uitzending van Radio Rijnmond.
Legendarisch waren de ultrakorte zondagse telefoongesprekken tussen mijn vader en zijn moeder:
‘Met mij. Ik haal je zo op.’
‘Ok.’
Mijn vader en oma gaven ons levensmotto Geen Woorden Maar Daden handen en voeten.
Ze stierf in 1997 op 92 jarige leeftijd na een kort ziektebed.
‘Thanks to you and family ties, I’ll arise’, zingt Nils Lofgren. Ze zou vandaag 115 geworden zijn, mijn oma.
