Een dag voorafgaand aan de fietsdag houdt de Stichting Rotterdam Fund Racers een team- en shirtpresentatie. Als ambassadeur van de Stichting mag ik deze eervolle gelegenheid sinds jaar en dag hosten. De presentatie begon woensdag 5 juni 2024 met het verhaal Alpe d’HuZes: De Wereld Op Zijn Best.

 

 

Alpe d’HuZes is de wereld op zijn best.

Bij Alpe d’HuZes klopt alles.

Bij Alpe d’HuZes klopt alles, altijd.

In de wereld van Alpe d’HuZes waakt het open oog en spreken we in het luisterend oor.

In de wereld van Alpe d’HuZes is de mens ontvankelijk, vriendelijk, open, hoffelijk en positief.

In de wereld van Alpe d’HuZes laat iemand mij voor in de lift, in de wereld van Alpe d’HuZes helpt iemand mij van de fiets afstappen, in de wereld van Alpe d’HuZes krijg ik voorrang (ook al kwam ik toch echt van links).

In de wereld van Alpe d’HuZes staan we stil bij onze medemens die aan kanker lijdt. De vrouw die haar borsten moet opofferen in ruil voor genezing, het kale kind dat moet worden opgevrolijkt door Clini-Clowns, de terminale patiënt die slechts één ding verlangt: levensrust.

In de wereld van Alpe d’HuZes zijn wij met onze gedachten bij hen die het leven lieten als gevolg van kanker. Dus bij de moeder van Niels, de vader van Heidi, de moeder van Josien, de beide ouders van Arjan, de oom en tante van Erwin… enzovoorts, enzovoorts, enzovoorts…

En we staan stil bij de zieken: de vader van Mark Elderson, maar liefst drie medewerkers van Mark van Son bij Aafje, mijn tante Ineke… enzovoorts, enzovoorts, enzovoorts…

Maar in de wereld van Alpe d’HuZes vieren we ook het leven, dat zijn we aan de gevallenen verplicht, dat zijn we aan onszelf verplicht.

In de wereld van Alpe d’HuZes die jullie morgen gaan meemaken zullen we leven, treuren, schreeuwen, juichen, zwijgen, kijken, troosten, huilen, luisteren, vloeken, strijden, lachen, afzien, nadenken, dansen.

En ja, in de wereld van Alpe d’HuZes mogen we zelfs de polonaise lopen.

In de wereld van Alpe d’HuZes bestaan geen favoriete voetbalclubs. Althans die bestaan wel, maar we gaan op een fatsoenlijke manier met de rivaal om.

In de wereld van Alpe d’HuZes hoeft de supporter van de rivaal niet ieder uur van de dag te horen dat ze het afgelopen seizoen met maar liefst 0-4 en 6-0 van ons verloren… iedere dag mag overigens wel, iedere week ook in de wereld van Alpe d’HuZes, al was het maar omdat hunnie het andersom ook deden, en dat 18 jaar lang!

En nu we het er toch over hebben: in de wereld van Alpe d’HuZes had de keeper van NAC er gewoon met rood af gegaan, waardoor NAC ook met 10 man zou komen te staan… waarmee de overlevingskansen voor Excelsior om zich te handhaven in de Eredivisie enorm zouden zijn vergroot, om nog maar te zwijgen van de twee inworpen van NAC die minimaal twee decimeters óver de lijn werden genomen, van waaruit vervolgens werd gescoord.

Maar goed, dit terzijde, want dat alles gebeurde immers buíten de wereld van Alpe d’HuZes. In de wereld van Alpe d’HuZes doet de VAR gewoon zijn werk, is scheidsrechter Higler niet langer scheidsrechter Higler, maar gewoon banketbakker Higler, conducteur Higler of Dennis Higler, vertegenwoordiger in steunkousen.

In de wereld van Alpe d’HuZes is kanker geen scheldwoord en is kanker geen vloek.

In de wereld van Alpe d’HuZes is voorkomen beter dan genezen, zijn we gestopt met roken en strijden wij voor het ultieme medicijn als tóch – als voorkomen geen zin heeft – genezen moet worden.

In de wereld van Alpe d’HuZes strijden we voor een betere wereld buíten Alpe d’HuZes: een wereld waarin de onschuldige medemens ineens ergens zomaar een verdacht knobbeltje voelt, bloed in de ontlasting aantreft, of zich net iets te lang te vermoeid voelt…

En juist in díe categorie bevinden zich ook kinderen en dat mogen wij in de wereld buiten Alpe d’HuZes onder geen enkel beding toestaan.

Menig keer is de reactie als ik over kinderkanker begin “daar moet ik niet aan denken”, waarop ik telkens weer antwoord “misschien moeten we daar juist wél aan denken”, want het kan de dag van morgen net zo goed jóuw kind of kleinkind overkomen. Confronteer jezelf met die concrete gedachte en kom in actie.

Het leven is eindig, dat beseffen wij, maar onschuldige kinderen mogen never, nooit, niet slachtoffer worden van kanker: de ziekte van de duivel. Onze voorzitter Ruud Maaskant zei het onlangs tijdens zijn speech op het golftoernooi van 15 mei treffend: wij zetten ons niet alleen in voor onszelf, niet alleen voor onze familie en vrienden of naasten… nee! Wij zetten ons met name in voor de volgende generaties, opdat zij voorgoed uit de klauwen van de duivel mogen blijven.

Onder die wens, die gedachte, die hoop en dat vertrouwen zullen wij morgen de wereld van Alpe d’HuZes betreden, omdat díe wereld de wereld op zijn best is.

Morgen is de dag van het jaar en zullen wij, de Rotterdam Fund Racers, met nog duizenden anderen leven, treuren, schreeuwen, juichen, zwijgen, kijken, troosten, huilen, luisteren, vloeken, strijden, lachen, afzien, nadenken, dansen… en ja, we zullen waarschijnlijk zelfs de polonaise lopen.

Aan ons de schone taak om díe wereld van Alpe d’HuZes daarná terug naar Nederland te nemen om deze zo lang mogelijk in stand te houden, omdat de wereld van Alpe d’HuZes nu eenmaal de wereld op zijn aller- aller allerbest is.

 

 

BEGELEIDING

 

 

CHEF DE MISSION

 

Heidi

 

TEAM 4

 

 

TEAM 3

 

 

TEAM 2

 

TEAM 1

 

 

 

Team ROTTERDAM FUND RACERS editie 2024!

 

 

-