Guillem

door | mrt 16, 2019 | Spookreflexies

  16 maart 2019 Mijn fiets heet Guillem en is daarmee een impliciet eerbetoon aan mijn vader die Wim heet. Mijn fiets is gehavend. Hij mist al weken zijn voorwiel. Zoals een bokser een voortand uit zijn gebit mist. Bij mijn vader werd deze week een kies...

Neveneffect

door | mrt 12, 2019 | Spookreflexies

  12 maart 2019 Afgelopen vrijdag trad zijn band op. Wij gingen kijken. ‘Door Ome Beer, je broer en door jou ben ik gitaar gaan spelen. Bedankt dat je er bent man.’ Hij omhelsde me en at daarna een bord nasi. Voordat hij achter de coulissen verdween...

Verwondering

door | mrt 11, 2019 | Spookreflexies

  11 maart 2019 We reden die zaterdag voor de laatste keer naar haar nieuwe appartement dat ze met Jeremy ging betrekken. Fabienne zag spierwit. Het hooi dreigde het te winnen van de vork. Door de speakers klonk There Goes My Everything van Tammy Wynette. We...

Spaatjerood

door | mrt 9, 2019 | Spookreflexies

  9 maart 2019 Ik was gisteravond sinds lange tijd weer eens in een rockcafé. Terwijl de band speelde deed ik een bestelling. ‘EEN SPAATJEROOD GRAAG!’ ‘WAT?’ ‘EEN SPAATJEROOD! GRAAG!’ ‘VOLGENS MIJ HEBBEN WE DAT NIET. ALLEEN NORMAAL WATER!’ ‘NORMAAL WATER IS OOK...

Townes

door | mrt 8, 2019 | Spookreflexies

  8 maart 2019 Soms zoekt het verdriet mij op. Ongevraagd.Soms zoek ik het verdriet zelf op. Onbewust.Eenmaal beneden draai ik zijn muziek. Een geruststellende gedachte dat je droefenis een stem heeft. Ik zag hem ooit optreden in Rotown. Toen hij If I Needed You...

Verslaafd

door | mrt 6, 2019 | Spookreflexies

  6 maart 2019 Urenlang kan ik kijken naar haar slapende gezicht. Dan weet ik dat de vrede nabij is. In het vertrouwde herken ik steeds weer wat nieuws, zoals een goed kunstwerk je kan blijven verrassen. In de ochtend zet ze koffie voor me en vult ze het huis met het...