Goedendag allemaal,

Ik zal mij even netjes voorstellen. Mijn naam is Gitan, een naam die de nodige uitleg behoeft denk ik.

Ik ben geboren op 15 november 2021. Althans waarschijnlijk. Over het wie wat waar hoe en waarom verschillen de meningen nogal. Door de eeuwen heen zijn er tal van wijsgeren geweest, mensen vooral, die zich hebben gebogen over dat soort vragen. Wij katten doen er niet aan mee. Het maakt in de kern niets uit. Ik ben een zwerfkat en ik bén er. Ik besta!

En ik heb dus een naam. Gitan.

Mijn naam heeft alles met mijn voorganger te maken, zo ben ik inmiddels zelf wijzer geworden. Mijn voorganger, ook een zwerfkat overigens, heette Garou en Garou was vernoemd naar de Franstalige Canadese zanger Garou. Zijn grootste hit was het lied Gitan, dus je voelt hem al aan.

Garou mocht slechts drie maanden oud – of eigenlijk jong – worden. Hij leed aan FIP, een kattenvirus dat hem fataal werd.

Niet lang na Garou’s overlijden kwamen een lieve vrouw en een man met een platte pet mij met een droevig gezicht bekijken bij de opvang van de Stichting Zwerfkatten. Ik was nog maar klein en klom vrij en blij in mijn ruime kooi rond. Ik vocht en zocht voor een beetje aandacht natuurlijk, want ik mag het herhalen: ik besta.

Ik werd opgehaald. Het was erg koud buiten. In de auto zat ik in een klein kooitje bij de mevrouw op schoot. Ze praatte lief tegen me, maar ik wilde eruit. Ik móest eruit. Ik wilde vrij zijn dus begon ik heel hard te miauwen.

‘Gitan heet hij’, zei de man met de platte pet.

Nu zijn we een paar maanden verder en is er veel gebeurd. Ik heb vooral geleerd wat ik níet mag. Zo mag ik mijn nagels niet in het bankstel zetten, ik mag niet aan de bedranden krabben, ik mag niet in de gordijnen klimmen, ik mag niet van stoel naar stoel springen (er zitten al een paar flinke krassen op hun nieuwe eetstoelen, ik was daar zelf best trots op), ik mag niet aan plantenblaadjes knabbelen, ik mag niet met groente of fruit spelen, ik mag niet voor de tv zitten als er een groot groen vlak verschijnt waarop mannen achter een bal aan sjezen en het allerergste is: ik mag geen dingen omver gooien en dat vind ik jammer want daar ben ik erg goed in. Mijn specialiteit is de no look techniek. Ik kijk de ene kant op terwijl ik achteloos met één van mijn voorpoten een voorwerp omver kegel. Stabilo merkstiften (de gele zijn mijn favoriet), de stapel visitekaartjes van de man met de platte pet, planten, vazen, pennen, bestek, boeken, tijdschriften, paperclips, elastiekjes, onderzettertjes, theezakjes, van die gele Post-Its blokjes, noem maar op.

Waterdrinken doe ik het liefst niet uit zo’n lullig bakkie. Da’s voor sulletjes. Ik spring gewoon op het aanrecht en drink rechtstreeks van de bron. Uit de kraan. De mensen halen vaak de Franse filosoof René Descartes aan. Hij zei “ik denk dus ik besta”. Maar ik ben een kat, een trotse zwerfkat! En mijn naam is Gitan en ik leef als een Gitan.

Mijn filosofie ?

Ik drink dus ik besta!

***

Artikel geschreven voor het magazine Omzwervingen, 20e jaargang, nummer 40, najaar 2022, van de Stichting Zwerfkatten Rijnmond.