9 augustus 2019
‘Mar. Ik moet je wat zeggen. Ik heb Maria onthoofd. Niet schrikken als je straks thuiskomt.’
Het gebeurde tijdens het lappen van de ramen. Volgens mij. Maakt verder ook niet uit. Feit is dat onze Maria geen hoofd meer heeft.
Het deed meteen denken aan mijn moeder na het overlijden van mijn vader. Ik had nog nooit zoveel verdriet in één mensenlijfje gezien. Mijn moeder wordt steeds kleiner en gaat steeds meer op Edith Piaf lijken.
Met het overlijden van mijn vader werd ons gezin ook onthoofd. Net als ons beeld van de Heilige Maagd Maria, moeder aller moeders.
Vanavond gaan we bij mijn moeder op de koffie. Ik ga de hele avond haar hand vasthouden.