Mosterd na de kerstmaaltijd

“Laten we het een beetje rustig aan doen deze kerst.”

We doen het rustig aan deze kerst. Niet teveel cadeautjes, niet teveel volk over de vloer. Tijd voor bezinning, niet voor bezatting.

“Maar toch wel iets?”

Ja, toch wel iets. Mijn eigen woorden keren zich tegen me. Op kerstavond kijk ik onder de kerstboom. Het ziet er niet uit als rustig aan. Ik kijk in de koelkast. Puilt uit. Ik kijk in de koelkast in de kelder. Vol. In de voorraadkast liggen de blikken en pakken op elkaar gestapeld. It’s beginning to look a lot like Christmas.

Ik denk aan mijn schoonouders. Zij zijn vorig jaar vertrokken, naar Bali, om daar te gaan wonen. Het credo: “We zijn in 1967 met twee koffers gekomen en we gaan met twee koffers weer terug.” Ik kijk nogmaals onder de kerstboom. Dat past nooit in twee koffers. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat mijn schoonouders weliswaar met twee koffers zijn vertrokken, maar dat de bergruimtes op onze zolder en kelder zijn volgepropt met alles wat niet in die koffers paste. Ze zijn er niet bij deze kerst.

Zelf moet ik nog van alles. Spullen. Huis en hypotheek. Weer eens een andere lamp. Boeken. Kekke schoenen. Strak in het pak. Een luchtje met kerst. Flessen wijn voor mijn beste klanten. Keiharde deadlines vlak voor de kerst en daarna nog als een bezetene supermarkten en winkels af omdat we rustig aan ‘toch wel iets’ doen met kerst. Geven is goud, kopen is kut.

Ik denk aan de laatste verhuizing van ons moeder. Eerst vanuit het ouderlijk huis naar een appartement. Daarna naar een verzorgingstehuis, toen nog met ons vader. En op het laatst naar een kamer op een speciale afdeling. En bij elke verhuizing werd de hoeveelheid spullen ingedikt, totdat alleen een kast, een tafel en twee dozen met foto’s en papieren over bleven. Je komt met niks en je eindigt met een paar dozen vol herinneringen. Ze is er niet meer deze kerst.

Ik kijk nog een keer onder de kerstboom. Zou ik me volgend jaar nog herinneren wat eronder lag? Zou er iets bij zitten dat eindigt in mijn twee koffers of in mijn twee dozen?