“Laat niet los
Geef niet op
Blijf erbij
Zolang je leeuwenhart nog klopt.”
– Zingen in de Storm (Alex Roeka)

Hoe Marco Hendriks 6x Alpe d’Huez gaat beklimmen

GASTBLOG VAN BAS PRONK

166, vertelt één blik op mijn hartslagmeter me. Ik zit in het wiel bij Marco, mijn trouwe kompaan vandaag. Over tweehonderd meter moet ik hem aflossen. Onderdeel van ons gentlemen agreement hier op deze 22 kilometer lange dijk vol tegenwind. Elke circa 1,5 km neemt de één het over van de ander. Ik passeer hem. Mijn hartslag is binnen de minuut 180. Nog 16 km tot Alblasserdam, het einde van de dijk.

Dit is waanzin.

Dit is fietsen met Marco Hendriks.

Dat behoeft uitleg. Marco is een gepassioneerd man. Eén die ertoe in staat is zich door emotie te laten leiden. Bij zijn liefde voor Feyenoord bijvoorbeeld. Hij weet dat er een stel verwende, overbetaalde tieners en twintigers op het veld staan. Die op geen enkel gebied hebben gepresteerd wat hij als ondernemer in het leven voor elkaar heeft gekregen. Maar wat hij voelt, is geheel tegenstrijdig aan die kennis. Hij voelt een zekere afkeer van wat wij Ajax maar hij 020 noemt. Hij voelt woede bij een verdedigende blunder. Hij voelt intense blijdschap bij een goal. Hij voelt Feyenoord, in elke vezel van het lijf. Hij leeft Feyenoord zoals honderdduizenden met hem. Hij leeft net als hen die primaire emotie.

En die Marco gaat de Alpe d’HuZes doen in 2016. Hoe? Gewoon, op de manier zoals hij is. Met ontembaar enthousiasme. Met een blog waar hij de mooiste tekstuele en audiovisuele creaties plaatst, met vele duizenden euro’s voor het KWF als prachtig resultaat. Niet volgens een format, een vaste frequentie of enigerlei vorm van structuur. Nee. Gewoon, op z’n Marco’s. Er vol voor gaan. Niet denken maar doen. Met behulp van een enorm empathisch vermogen, waarmee hij mensen voor zich wint. Passie is wat verkoopt. Zijn emotie is oprecht. Het is iets wat hij niet kan verhullen. Het is de brandstof van zijn enthousiasme en de katalysator van zijn fondsenwervingscampagne. Zijn tekstuele parels die hij op dit blog deed belanden, leverden een enorm bedrag op richting Alpe d’HuZes 2015. Marco Hendriks beklom de Alpe d’Huez met de wetenschap dat hij tienduizend euro binnen had gesleept.

Dat is waanzin(nig).

Dat is Marco Hendriks.

Maar zien waar het schip strandt. Daar kom je een eind mee in het leven. Tegelijkertijd is juist die karaktereigenschap van Marco zijn valkuil op de fiets.

Terug op de dijk. Hartslag 173. Ik zit goddomme in het wiel. Ik rij in D3, de hoogste hartslagzone. Dat moet –zeker in het wiel- D1 zijn: de herstelhartslagzone. Of hooguit D2, de vetverbrandingszone. Weet je de D’s op de juiste manier te mixen in de aankomende ontelbare trainingen dan kun je als leuke amateurfietser elke Europese monsterrit aan. Zo heb ik zonder al te veel talent met die aanpak goud gehaald bij de Marmotte, de Ötztaler Radmarathon gefinisht en als meest idiote prestatie de 280 km over vijf buitencategorie-bergen van het platina Alpenbevret voltooid.

Dankzij vele trainingen, vele gezonde voeding, een ietwat obsessieve prestatiedrang maar bovenal dankzij de lessen van mijn trainer. Hij leerde mij rationeel te fietsen. De D-zones te eerbiedigen. Heilig te verklaren. Ook op een dijk waar het windkracht vijf tegen is. Liever met vijftien kilometer aan het uur rijden met een D1-hartslag (hoe vernederend ook op Strava), dan tien kilometer harder met een continue D3-hartslag.

Dat is niet de manier om je lichaam de juiste prikkel toe te dienen richting een bizarre sportprestatie. Rationeel trainen is dé manier wil je straks zes keer de Alpe d’Huez op. Met een trainingsschema dus. Met rust en herstel als kwalitatieve factoren in dat schema. Met een ratio dat zegeviert over de emotie. Moet je bij Marco mee aankomen.

De dijk weer. Hartslag 178, nog 7 kilometer tot Alblasserdam. De Alpe d’HuZes is nog ver weg. Vandaag mag hij nog even. Doen we het op zijn manier. Vanaf januari is het klaar. Marco gaat weer stunten met een onvoorstelbaar hoog bedrag dat hij binnensleept. Maar Marco gaat dit keer bovenal stunten op de Alpe d’Huez, op 2 juni 2016. Hij gaat die dag niet vier keer bovenkomen zoals in 2015. Marco gaat zes keer bovenkomen. Dankzij de lessen van mijn trainer. Dankzij mijn vastberadenheid, want Marco moet zes keer omhoog. En ik kan, ga en moet daarbij helpen. Met een heldere trainingsstructuur. En hij MOET luisteren, want de sportieve en financiële component gaan hand in hand!

Ik help hem op de fiets. Help jij hem dan alsjeblieft met het delen van dit verhaal en het doneren op zijn actiepagina. Helpen we hem samen zijn Alpe d’HuZes-campagne nog succesvoller te maken in 2016.

Bas Pronk

Klik hier voor de actiepagina van Marco Hendriks

Klik hier voor de actiepagina van Bas Pronk

Ons campagnelied Zingen In De Storm :