De Hoge Snelheidstrein die Chantal heet vertrok de afgelopen week vanaf Station Blaak en hield halt op Station Calpe, Spanje, waar Blakie op trainingskamp is.             

Een Face Time gesprek met Blakie!

Blakie?

…Hallo…?

Hoi Chantal! Marco hier!

Hi Marco! Wacht effe. Effe mijn koffie wegzetten.

….

Hallo?

Zo. Hier ben ik.

Hoe is het met je?

Goed goed goed! Alleen is het weer vandaag ietsjes minder. Maar lekker getraind vandaag. Sowieso heb ik lekker getraind de afgelopen weken.

De hoeveelste trainingskamp van dit jaar is dit eigenlijk?

De vierde. De eerste twee waren in Jávea, hier in de buurt. Het derde en vierde kamp dus hier in Calpe. Bevalt prima!

Hoe is de sfeer in de ploeg?

Prima! Echt onwijs goed gewoon. Weet je, we zijn als wereldkampioenen tijdrijden de winter ingegaan dus de stemming is heel goed en heel positief.

Hoe gaat zoiets eigenlijk? Is zo’n trainingskamp vrijwillig verplicht?

Hahaha vrijwillig verplicht….kijk je hebt trainingskampen waarbij heel de ploeg aanwezig is, daar is uiteraard iedereen bij, inclusief de ploegleiding dus. Maar de meiden uit de ‘koude’ landen trainen graag extra bij in Spanje. Dus wij vieren uit Nederland en natuurlijk de meiden uit Polen en uit de Scandinavische landen.  

En waar zit je precies? Een hotel? Bungalow?

Een huisje, zeg maar huis. Hier in Calpe biedt het huis ruimte aan zes meiden, met er is ook ruimte voor de begeleiding mochten die willen langskomen. Het is allemaal perfect georganiseerd door ploegleider Danny Stam en door de sponsoren Boels en Dolmans. Echt perfect dus he. De fietsen staan hier al, de huurauto’s vanaf het vliegveld zijn geregeld. Echt alles klopt.

Hoe ziet zo’n trainingsdag er eigenlijk uit?

We staan rond de klok van achten op.

‘We?’ Je slaapt dus altijd met een vast maatje?

Nee hoor dat wisselt. Dat doen we bewust, want dan krijg je met alle meiden een goede persoonlijke band. Dat betaalt zich altijd uit in de koers. Een vast ochtendritueel van mij is mijn pols opmeten. Daar heb ik een app voor, Heart Beat heet-ie, heel origineel. Dan doe ik mijn oefeningen, voornamelijk core-stability. De intensiteit van de oefeningen doe ik puur op gevoel, op ervaring. Als ik me ’s ochtends kloten voel, doe ik alleen een beetje rekken en strekken.

En dan?

Ontbijten. De meiden druppelen allemaal zo’n rond half acht, negen uur binnen. Ik neem vaak halfvolle melk, havermout met fruit. En koffie. En natuurlijk worden onder het ontbijt meteen alle laatste roddels doorgenomen hahaha.

Vertel!

Nee nee jij met je roddels! Sorry Marco geen sappige verhalen of roddels, het valt echt wel mee!

Hmmm…

…om tien uur stipt gaan we trainen. Als je te laat bent, ben je te laat. Jammer dan. Daar zijn we heel streng in, terwijl de sfeer toch heel ontspannen is. We trainen in blokken van vier dagen. De trainingsschema’s heeft iedereen zelf. De uren en de rustdagen worden wel goed op elkaar afgesteld. Dat wordt van tevoren even besproken. Werkt prima. Er zijn natuurlijk altijd trainingen die we met de hele ploeg doen, ook leuk! En alles digitaal, over de app, naar Danny Stam, de ploegleider.

Heeft iedereen dezelfde schema’s?

Nee nee, je moet het zo zien: we gaan met zijn allen op pad maar ieder met zijn eigen schema’s.

‘Zijn?’

Haar! Haar schema’s… Kijk, je rijdt met z’n allen een berg op en dan doet iedereen zijn…sorry háár oefening hahaha.

En die oefeningen? Die zijn op snelheid? Of op hartslag?

Nee wij trainen allemaal op wattage. De gegevens van mijn Garmin worden allemaal ge-upload in Trainingspeaks, weer een app ja. Deze gegevens worden uitgelezen door mijn trainer Floris Goesinnen. Ik vind het zelf ook fijn om mee te denken. Ik bedoel, ik weet hoe ik me voel. We werken goed samen. Hij is een ex-coureur en trainer. Weet echt alles, die gast. Echt geweldig werken met hem.

Even wat anders. Op welk verzet train jij eigenlijk? En wie bepaalt dat? Jij? Floris? Danny?

Hier in Spanje 53×11 en om te klimmen 39×28. Dat is mijn standaard verzet in deze omgeving waar het ook regelmatig pittig klimmen is. Eigenlijk bepaal ik dat gewoon zelf.

OK, ga verder. Floris. Gegevens. Trainingspeaks.

We hebben geen dagelijks contact als alles goed gaat en alles gaat goed. Niets te klagen. Ik voel me heerlijk zo hier met de meiden. We hebben gewoon contact als het nodig is. Soms een week niet. Soms wat vaker. Ligt eraan hoe het gaat, hoe ik in mijn vel zit, hoe het weer is.

Dus zonder begeleiding? En wat als er iets gebeurt onderweg? Materiaalpech of zo?

Ja is dan balen natuurlijk, maar ik ben al blij dat ik naar Spanje kan uitwijken en dat alles zo goed voor elkaar is. Kijk we kennen de omgeving zó goed hier. We kennen alle fietsenwinkels. Bovendien hebben we de huurauto’s dus we kunnen altijd wel opgehaald worden. Vorige week nog. Brak mijn ketting! Is me nog nooit gebeurd. Nou ik Anna (van der Breggen, mjh) gebeld, en die heeft me toen opgehaald. Was ze ook heel blij mee hahaha…

En dan? Na de training?

Douchen. Omkleden. Rusten. Rusten, rusten, rusten…

Kan Chantal Blaak rusten?

Zeker! Je moet wel. De Tour win je toch in bed volgens Joop?

Wat doe je dan zoal?

Voornamelijk lezen. Beetje muziek luisteren. Weinig social media, want daar word ik eigenlijk onrustig van en soms een beetje triest. Het is vaak zo negatief allemaal.

Lunch?

Zeker! Brood. Omelet of zo. Ligt eraan of de kok erbij is. Ik neem ook graag wat yoghurt. Kaas, fruit. Je kent het wel. Als we met de hele ploeg zijn worden we gemasseerd. De middag gaat eigenlijk snel voorbij hoor. Voordat je het weet zit je alweer aan het avondeten.

Vertel. Wie kookt er vanavond?

Geen idee eigenlijk. Maar we koken om en om. Het menu is wel een tikkie standaard hoor.

Wie kan er persé niet koken?

Hahaha, dat krijg je van mij niet te horen hoor! Nee maar serieus. Het is allemaal even lekker. Koolhydraten. Kip. Vlees. Vis. Rijst. Aardappelen. Pasta. En groentes. Héél véél groentes…

Hoor ik een zucht?

Ja en nee. Kijk voeding is echt wel een dingetje hoor in het peloton. Niemand wil te zwaar aan de koers verschijnen, maar je moet natuurlijk goed eten om brandstof te hebben voor het trainen en om te herstellen.  Aan de andere kant wil niemand aan spierkracht inboeten. Het is een wankel evenwicht, blijkt in de praktijk. Maar door mijn ervaring weet ik nu precies wat ik wel en niet kan eten. Zo eet ik iedere dag een stukje pure chocolade: lekker en goed voor je! Gewoon je balans opzoeken, da’s het belangrijkste.

En een wijntje?

Moet zeker kunnen van tijd tot tijd, maar met mate natuurlijk. Hooguit één glas op een avond, maar beslist niet iedere avond. Dan drinken we lekker koffie of thee na het eten. En dan slaan we weer aan het roddelen hahaha.

Nee toch Chantal?

Tuurlijk wel. Moet toch. We zijn en blijven meiden! Daarnaast kijken we ook TV met zijn allen. Of we doen spelletjes. Als de meiden uit het buitenland er zijn, spelen we Werewolves. Ken je dat?

Nee sorry. Enorme hekel aan gezelschapsspelletjes. Vertel maar wat over die roddels. Zeker over dikke konten in het peloton?

Ja dat ga ik jou aan je neus hangen, echt niet. Dat blijft lekker tussen ons hahaha.

Hoe is met de vorm? Zin in?

Enorm veel zin ja. Heel de ploeg trouwens. Zaterdag 25 februari moeten we er staan. Omloop Het Nieuwsblad, start en finish in Gent. In lengte 122 km. Zo ontzettend veel zin in! Kom je kijken?

Blakie….is de Paus katholiek?

***

Volgende halte: Station Gent!

[Klik op een afbeelding voor een vergroting]

Good night from Calpe!