Dag 4 – Mister Anwar

Dag 4 – Mister Anwar

  Voor het grote bureau zijn twee stoelen geplaatst. Daartussen een laag IKEA-achtig tafeltje. Twee kopje Turkish coffee staan erop. Ik praat met Mister Anwar. Ik ken hem al vijfentwintig jaar. Mister Anwar is Pakistaan, ik vermoed een jaar of zestig al is dat...
Dag 3 – Spookhotel

Dag 3 – Spookhotel

  Een Palestijn zit tegenover mij in het restaurant waar alleen mannen worden toegelaten. Vrouwen hebben een andere ingang. Sowieso, maar dus ook hier in dit restaurant dat gelegen is aan de Rode Zee, met uitzicht op het imposante kasteel, en eiland, van Koning...
Dag 2 – Ontkruist

Dag 2 – Ontkruist

  Ik heb ondanks de nachtmerrie met Gareth Bale belachelijk lang, diep en goed geslapen. Gelukkig word ik pas tegen elven opgehaald door Aziz en Mister Jaleel zodat ik in alle rust wakker kan worden. Dat is thuis wel anders. Altijd die opdringerigheid van de...
Dag 1 – De Vrouw-In-De-Boerka-Met-De-Blauwe-Nikes

Dag 1 – De Vrouw-In-De-Boerka-Met-De-Blauwe-Nikes

Onder de boerka staken twee blauwe Nike sportschoenen. We stonden in de bus die ons van de Boeing 737-900 naar de terminal van King Abdulaziz International Airport van Jeddah bracht. Ik was niet, zoals enkele weken geleden in Pakistan, de enige westerling aan boord....
Jeugderosie

Jeugderosie

Eigenlijk hadden voor dit Blog foto’s alleen volstaan. Ik moet nu eenmaal toegeven dat de fotograaf vaak dichter bij de werkelijkheid komt dan de schrijver, of het moet het gebrek aan schrijftalent mijnerzijds zijn. Feit is dat dit Blog over verval gaat en verval laat...