24 juli 2019 Ik stond langs de D975, de provinciale weg die van Orange naar Vaison-la-Romaine leidt. Het was boven de 38 graden. De Tourfans zwaaiden naar de vijf helikopters die als roofvogels boven onze rood aangelopen hoofden zweefden. Stoere motards van de...
4 juli 2019 Er gaat geen moment van de dag voorbij dat je níet aan hem denkt, aan Ome Beer, die eigenlijk Raymond heette maar die, om huidskleurtechnische redenen, Beer werd genoemd. Ga maar na. Hij, de middelste broer van je moeder, liet je eind jaren ’70...
3 juli 2019 ‘Die stoel moet weg. Hij geeft af.’ Het klopt. Mijn favoriete bureaustoel die 75 euro had gekost en die destijds in de folder van Karwei werd omschreven als een ‘luxe managerstoel’, walst inderdaad op haar laatste wieltjes. En ze verliest blad. Voor...
30 juni 2019 Ze hadden amper op een racefietszadel gezeten, die meiden van mij. Ze kenden de koers voornamelijk van TV. Verplicht de Tour kijken. En Parijs-Roubaix. Met papa. En dan nooit mogen praten. Respect voor de koers. ‘Wat bijzonder. Hier rijdt Chantal....
28 juni 2019 Rotterdam is een stad die een bovenmatige hang heeft naar het zaaien van verwarring. Opzichtige lelijkheid blijkt kunst, abstractie blijkt functioneel. Niets is wat het lijkt, alles lijkt wat het is. Een vloek wordt poëzie zodra je hem opschrijft...
24 juni 2019 Ik liep op de Coolsingel en zag een eenzame schoen liggen. Het deed me denken aan mijn staptijd 30 jaar geleden. Raymond haalde ons op. In de kamer van mijn broer gingen we indrinken.Hij zorgde tevens voor de indrinkmuziek.Standaard volgorde: Layla...
