Openraammuziek (zomerreflexie)

door | aug 12, 2020 | Spookreflexies

  Op een zomerdag voelen tal van hippe automobilisten de behoefte om met open dak en dito ramen voorbij te trekken om ons, onschuldige toehoorders, te laten horen welke muziek hen zoal inspireert. Die behoefte is op zijn zachts gezegd opvallend, want de...

Evenbeeld (zomerreflexie)

door | aug 10, 2020 | Spookreflexies, Uncategorized

  Ik kwam al fietsend in het moederland mijn evenbeeld tegen. Dat was even geleden – ik was haast vergeten hoe ik er in het echt uitzag. De vogelverschrikker zag er precies uit zoals ik me voel en Neil Young leerde ons dat we zijn wat we voelen. Daar stond...

Wielerschoenen (zomerreflexie)

door | aug 8, 2020 | Spookreflexies

  Daar stonden ze. Mijn wielerschoenen. Ze rustten uit na een paar uur eerlijke arbeid, eerder vandaag, zwevend en zoevend boven smeulend asfalt. Ze zijn trouw, mijn wielerschoenen. Ik vertrouw ze volledig, zo veel dat ik te vaak en te gauw voorbij ga aan hun...

Schateiland (zomerreflexie)

door | aug 1, 2020 | Spookreflexies

  We fietsten zo een tijdje, Estelle en ik, door de prachtige heuvels van de Languedoc, op zoek naar het Lac de Puivert dat ons door wijnboer en gastheer Alain was aanbevolen. Hij maakt heerlijke wijnen, die Alain. Hier in het moederland gaan we iedere avond...

De Modder Van Zijn Graf

door | jul 25, 2020 | Spookreflexies

  ‘Kom we rijden er effe langs’, had ik tegen Anita gezegd, ‘eens kijken of ie zich een beetje gedraagt.’ Ik was er al een tijdje niet geweest, bij het graf van Lex in Helmond. Hij gaf zich gewonnen op 25 juli 2013, de man die je beschrijft als jouw tweede vader....

Witte Schoenen

door | jul 18, 2020 | Spookreflexies

  Ik kocht witte schoenen. Van Adidas. Spierwitte. ‘Leuk voor op vakantie’, zei mevrouw de Spookrijdert terwijl de verkoopster in het magazijn op zoek ging naar de linkerschoen. Ik keek beteuterd naar het gaatje in mijn rechtersok, zoals een kind kan kijken naar...