Zondagochtend 8 januari 2023 voelde als zaterdagnacht.

Met het appje van 00:47u dat ons leven voorgoed zou veranderen, bleek de spanning dus toch eindig en het kleine lieve knulletje dat bellen blies op het WhatsAppfilmpje van 00:47u bleek twee uur later in het echt te bestaan.

Die latere ochtend praatte jij zachtjes met je zus, je moeder en mijn moeder over de bevalling. Jullie dronken thee. Jeremy hield nieuw leven in zijn armen.

‘Ja is goed’, antwoordde hij op mijn vraag of het okay was dat ik mijn kleinzoon Kameraadje maakte. Er kon geen tijd verloren gaan.

Bij het antwoord ‘nee liever niet’ (Jeremy heeft niet veel met voetbal) had ik hem overigens ook Kameraadje gemaakt. Daar heb ik wel een kleine familievete voor over. Je kunt niet jong genoeg Feyenoorder zijn, al is het zeer de vraag hoeveel levensvreugde het je oplevert, dat Feyenoorder zijn. Ik vrees de dag dat Arne Slot over een paar maanden de deur uitloopt. Achter die deur bevindt zich de afgrond. Feyenoordsupporters hebben levenslang.

Voordeel is dat Feyenoorders weerbaar zijn. Feyenoord is het spookrijdende boemerangeffect. We kunnen tegen een stootje. Een beetje het idee van A Boy Named Sue van Johnny Cash. We maken het onszelf niet gemakkelijk. Als we winnen, winnen we met moeite. Het zijn ieder weekend levenslessen. Vandaar het Kameraadje zijn. Niet voor het plezier. Juist niet.

Het zijn precies de erfelijke gegevens die ook in ons gezin herbergen. Je teen stoten, drie keer slikken, twee keer vloeken en je weer oprichten. Als een Hendriks, zoals het je geleerd is.

Als Feyenoorders kennen wij de klappen van de zweep, als sporters zoeken we de pijngrens op om er steeds weer sterker uit te komen. Zo geschiedde op 1 augustus 2019 toen wij zij aan zij op de racefiets de Mont Ventoux beklommen, zo geschiedde op 24 oktober 2021 toen jij de Rotterdam Marathon voltooide.

Wij zijn niet op zoek naar winst en hebben niet de droevige ambitie de favoriet, snelste, sterkste of beste te zijn.

Het is de mix van de zwarte sneeuw, het overwinnen van de pijn, de opofferingsgezindheid, de inzet, de zelfdiscipline, het vullen van de holte, de steeds oprekkende finishlijn en de smaak van de uiteindelijke bevrijding die ons iedere dag een reden om te geloven verschaft.

En die bevrijding, hoe kortstondig ook, vormt de beloning.

Nu hield jij het kersverse Kameraadje vast. Je was zo’n twaalf uur moeder en je glimlachte de liefste lach die ik ooit van je gezien had en dat wil wat zeggen, want we kennen elkaar al een tijdje. Je zag niet dat ik naar je keek, je zag niet hoe ik naar je keek, je zag niet hoe zeer ik jullie dit kindje gunde. Ik kon wel janken, en niet omdat Feyenoord (volledig in lijn met de traditie) inmiddels met 1-0 achterstond tegen FC Utrecht. Doelpuntenmaker Jens Toornstra waardoor het glas twijfelde of het nu half vol of half leeg was.

Door jullie huiskamer klonk My Beautiful Reward van Bruce Springsteen, to ease the pain that living brings. Je koestert dit gevoel. Niet voor het plezier. Juist niet.

Op zondag 8 januari 2023 werd je mama en vandaag, zaterdag 11 maart 2023, ben jij voor het eerst als mama jarig en dat blijf je je hele leven lang.

De allerliefste mama die je zoon zich kan wensen.

Lees ook:

Het verhaal Tijd

Het verhaal Opa!

Het verhaal Welcome to my World

Het verhaal Tante Es

Het verhaal Oma!