Stoelenwals

door | jul 3, 2019 | Spookreflexies

  3 juli 2019 ‘Die stoel moet weg. Hij geeft af.’ Het klopt. Mijn favoriete bureaustoel die 75 euro had gekost en die destijds in de folder van Karwei werd omschreven als een ‘luxe managerstoel’, walst inderdaad op haar laatste wieltjes. En ze verliest blad. Voor...

Fietsles

door | jun 30, 2019 | Spookreflexies

  30 juni 2019 Ze hadden amper op een racefietszadel gezeten, die meiden van mij. Ze kenden de koers voornamelijk van TV. Verplicht de Tour kijken. En Parijs-Roubaix. Met papa. En dan nooit mogen praten. Respect voor de koers. ‘Wat bijzonder. Hier rijdt Chantal....

Geen Kunst Aan

door | jun 28, 2019 | Spookreflexies

  28 juni 2019 Rotterdam is een stad die een bovenmatige hang heeft naar het zaaien van verwarring. Opzichtige lelijkheid blijkt kunst, abstractie blijkt functioneel. Niets is wat het lijkt, alles lijkt wat het is. Een vloek wordt poëzie zodra je hem opschrijft...

Eenzame Schoen

door | jun 24, 2019 | Spookreflexies

  24 juni 2019 Ik liep op de Coolsingel en zag een eenzame schoen liggen. Het deed me denken aan mijn staptijd 30 jaar geleden. Raymond haalde ons op. In de kamer van mijn broer gingen we indrinken.Hij zorgde tevens voor de indrinkmuziek.Standaard volgorde: Layla...

Rechte Rug

door | jun 16, 2019 | Spookreflexies

  16 juni 2019 Het moet zijn glimlach zijn geweest. Die gulle glimlach die mijn vader deed glimlachen. Zoals de hond van Pavlov reageerde op een voorgehouden worst. ‘Je-re-my…Je-re-my…’ Mijn vader vond het fijn om zijn naam uit te spreken. De ene naam klinkt nu...

Boven

door | jun 9, 2019 | Spookreflexies

  9 juni 2019 Op 6 juni heb ik bij Alpe d’HuZes de Heilige Zes op Alpe d’Huez behaald. Zes keer aan de zijde van Lars die ik grote dank ben verschuldigd. Hij respecteerde mijn wens om de Heilige Zes voornamelijk in stilte te voltooien en om klim per klim te...