Dit gedicht draag ik op aan het uit hout gesneden beeldje
dat ik van Ome Lex na diens overlijden heb gekregen:

 

***

 

 

Uit een blok hout

Met een beitel

Hardhandig

Aangepakt

Maar wel

Beheerst

Gecreëerd

 

In een plastic zakkie

Naar mijn volgende

Bestemming

 

Wie neemt me mee?

Waar is dit?

Ik weet

het niet

 

Ben maar een stuk hout

 

 

 

Zondag

 

De antiekmarkt stinkt en schittert

Op het Binnenwegplein

 

Daar staat ze

Net een prostituee

Er moet gedokt worden, wil je haar hebben

 

Met haar ontblote bovenlichaam

Lengte van 25

Breedte van 15

En diepte van 7 centimeter

Krijg ik tranen in mijn ogen

 

Ik wil haar

beschermen

en voor haar zorgen

 

in een  plastic zakkie neem ik haar mee

naar huis

in een plastic zak….heeft ook wel z’n charme

 

 

die azijnzeiker met zijn tarieven

die ouwehoeren die het soort hout bediscussiëren

tot de komst van twee

ontroerde

betraande

ogen

 

Ze wil me hebben, gewoon

Omdat ik het waard ben

En ik

wil bij haar horen

 

Een plek in de zon

in haar kamer

Dat is een grote eis, vanaf mijn kant

Ik hoor bij de zon,

Kijk maar!

Naar m’n rechter

En

linker

wang

 

Als ik niet was

Wie ik nu ben

Dat weet ik wel

Wie ik wel zijn

 

Een kort kapsel

Een resolute strakke blik

Een iets wat hete, ruige, schore stem

 

M’n lippen zijn rood gestift

want die kleur

staat prachtig bij mijn chocoladebruine

teint

 

Als…

Dan was ik haar

 

In het middelpunt staan

Vind ik

Niet erg

Juist heerlijk

 

Zoals de beitel zich

een weg

in mij vond

om uiteindelijk

mijn borsten

te vormen

 

Diezelfde pijn

herkende ik

in de stem van

Nina Simone

 

In de kamer van mijn nieuwe eigenares

Samen door- en doorleefd

 

Symbolisch

en

Materialistisch

ook

zo ben ik

blijkbaar,

toch?

 

Ik zal haar voor heel

mijn leven

de beste plek

van de kamer geven

 

Ze past in mijn fantasie

 

Ze sluit aan bij mijn

Verbeelding

 

Grof

Grove ratatouille

Grove wijn uit een fles met kerk

Grove verf

Grove blues met een saxsolo

Grove expressies

Grof hout

 

In haar dromen

Zing ik

Avonden lang

 

“My Baby

Just cares for me…”

 

 

 

 

***

 

Deze opdracht maakte ik voor het beeldende vak op de Willem de Kooning Kunstacademie. Voor geïnteresseerde, dit was de exacte opdracht:

 

JIJ EN JE OBJECT

Kies een object uit je omgeving. Het mag van alles zijn.

Maak vervolgens een dagboek over jou en je object.

 

Regels:

Probeer in de door jou gekozen registratievorm jouw relatie met object te verbeelden. Gebruik daarbij verschillende standpunten en houdingen. Wat roept het object in je op? Verbeeld dat! Of je nou enthousiast, geïnspireerd of verveeld: take it as it comes. Wees eerlijk en inventief.

 

 

-