Vorige week was ik in Kochi, India. Het was een uur of acht ’s avonds. We zaten in een taxi en waren met een klant onderweg naar het Taj Malabar Restaurant waar je blijkbaar heerlijk à la carte kon eten. De soep met kippenballetjes, de Mulligatawny Soup, moest...

  ‘Er is een Springsteen voor ieder moment van de dag, voor ieder moment van je leven.’ Alleen de lieve Heer weet hoe vaak ik die zin gebezigd heb in mijn leven. Een Springsteen om mee te trainen. Een Springsteen om bij na te denken. Een Springsteen om te dansen....

  Die avond: ‘Mar...' 'Ja schat?' 'Als je er vannacht uit moet om te plassen, vergeet je dan niet om erna de toiletdeur weer dicht te doen?’ ‘Voor Gitan bedoel je?’ ‘Ja anders kan ie de toiletpot in. Je weet hoe gek ie is op water.’ ‘Ik doe sowieso altijd de...

    Die ochtend: ‘Mar, doe je loop vandaag alles dicht?’ ‘Alles?’ ‘Ja. De ramen, de Luxaflex en alle gordijnen.’ ‘Helemaal?’ ‘Ja. Dat houdt de hitte buiten.’ ‘Geen strepie licht?’ ‘Nee niets.’ ‘Okido. Vanaf hoe laat ongeveer?’ ‘Uurtje of elf zou ik doen....

  Vorige week maandag moest ik in Zuidland zijn. En passant bezocht ik de oma van Fabio. Het was een warme avond. Haar zoon was ook langsgekomen. Ik overhandigde hem een fietswiel dat te lang in mijn kelder had gehangen. Er zaten stofnesten op. ‘Komt goed met je...

  Een vriend kwam op ziekenbezoek. We dronken thee (hij) en water (ik) en praatten over het verschil tussen Willie Nelson en Leonard Cohen. Over Hennie Vrienten, Jan Rot en over de bedenkelijke zin van de vergankelijkheid. Over Jean Ferrat. Over paardrijden. Over...

  “U maakt een opa hier heel erg blij mee, mijnheer Jansen.” Estelle gaat met het zwijgzame boegbeeld van Feyenoord op de foto. Wilhelmus Marinus Antonius Jansen, held van beroep. “Dat krijg ik steeds vaker te horen…dat ik de held van opa’s ben.” Wim Jansen...

  Vorige week overleed Marvin Lee Aday, beker bekend als Meat Loaf. Triest nieuws uiteraard al ben ik, zo eerlijk moet ik zijn, nooit groot fan geweest. Dat begon al in 1978 toen zijn monsterhit Paradise by the Dashboard Light uitkwam en ik mijn broer vroeg wat...

  Prikspijt. Dat zou het Woord van het Jaar 2021 zijn. Onverklaarbaar. Prikspijt leidde al onmiddellijk tot oververhitte discussies en dus tot nog meer polarisatie. Sloeg prikspijt op mensen die spijt hadden van de prik of juist op mensen die spijt hadden géén...

  Onlangs liet Nico Dijkshoorn in de Dick Voormekaar Podcast weten hoe hij de iconische stoïcijnen Willem van Hanegem en Rinus Israël gebruikt als de uiteinden van de relativeringslat waarover Nico alles en iedereen laat springen. Nieuwe Nike Mercurial Superfly 8...

  Ik leerde haar lopen. Ik leerde haar fietsen. Ik leerde haar beleefd praten. En altijd iemand aankijken als je tegen iemand praat. Ik leerde haar lezen. Ik leerde haar leren. Ik leerde haar leren lezen. Ik leerde haar leren leren. Levenslessen waren het. ‘We...

  “In dit shirt lijk je op Alaphilippe”, zei Maarten twee weken geleden in Lourdes. Dat was het hoogtepunt van de fietsreis naar Lourdes, omdat Maarten mijn held is, omdat Alaphilippe mijn held is. Zondag 26 september 2021 werd mijn lookalike van 25 kilo lichter...

  Afgelopen weekend overleed de acteur Ed Asner die wij eigenlijk alleen maar kennen van zijn rol als Lou Grant. Voor de jongere kijkers onder ons: Lou Grant was hoofdredacteur van de Los Angeles Tribune. Lou stond bekend om zijn bezorgde blik. Hij was altijd...

  Het gebeurde tijdens de allerlaatste vakantierit, ik had zojuist de Ventoux beklommen die ik in een voor mijn doen monsterlijk tempo was afgedaald, bij het ingaan van de echt allerlaatste kilometer toen ik op mijn plaat ging. Een auto stak in een slakkengang...

  Deze zomer ken ik Anita 30 jaar waarvan we er inmiddels 27 getrouwd zijn. Al die jaren heeft zij de gewoonte om mij tijdens wandelingen en fietstochten te wijzen op het moois dat Moeder Natuur te bieden heeft. Niet dat het me al die jaren al te veel deed, zo...

  Mascha heet de huiskat. Iedere avond als Anita het eten op het buitenterras serveert, komt ze aangelopen om zich op de verkoelde stenen omheining neer te vlijen. Bedelen doet Mascha niet. Dat is haar onwaardig. Spinnen doet ze wel. Spinnen is een chiquere...

  Hier begon alles. Op deze muur. Drie jaar geleden. Arjan startte de film. Over de Mont Ventoux. Over Gianni. Over Maarten. En tenslotte over Joop. Zo’n filmpje moest ik in-start noemen van Arjan. In-start is een vakterm (waarom heet het geen uit-eind?), Arjan...

  Er is niets in het leven dat mij meer aantrekt dan onverwoestbare lelijkheid. Zo had ik vandaag de opkomende zon over de Maas kunnen fotograferen. Een slapende hond langs de boerenlandweg. Een schommelende hooiwagen door het tevreden achterland. Anita naast me...

  Het was de eerste dinsdag van juni 2018. Ed en ik gingen een stukje fietsen. Ter voorbereiding op Alpe d’HuZes kozen we voor de Col de Sarenne. Zeg maar de achterdeur van Alpe d’Huez. Ed en ik zeggen nooit zoveel tijdens het fietsen. Hoeft ook niet. Bij het...

  We fietsten al een dik uur door de Rotterdamse haven. We is Ed de Slopert, Verdomme Kees en de Spookrijdert. We genoten van de ruwe werkelijkheid en deden niemand kwaad. De haven op een zonnige zondagochtend is een ronkende reus. We genoten. We spraken niet. We...

  De prikster van waarschijnlijk Slavische afkomst kon ik niet goed verstaan. Ze praatte binnensmonds achter een mondkapje. En het was rumoerig in het vaccinatiecentrum. Er heerste een fijne spanning in de hal. Ik verstond duizelig, paracetamol en Moderna. Toen...

  (Gehoord bij de vaccinatielocatie, terwijl mevrouw de Spookrijdert haar vaccinatie kreeg)   ‘Fainoord nog gezien?’ ‘Me vrouw is al ‘s geweest. Paar weke terug.’ ‘Wat een nivo.’ ‘Op medische intonatie.’ ‘Gaat toch nerreges over.’ ‘Ze heb aan het infuus...

  Ik was in diepe concentratie aan het schrijven. De deurbel haalde mij uit mijn bubbel. Met een gezicht in onweersstand deed ik de deur open. Het was de buurvrouw. Ze had een briefje in haar postbus gevonden. Van Postpuntennel. Of dat van ons was. Zij had zelf...

  Vroeger keken wij op zaterdag altijd naar Duits voetbal. Maar eerst kwam de Tagesschau. Die duurde altijd heel lang. Daarna kwam Die Sendung mit der Maus. Die duurde ook lang. Daarna kwam Duits voetbal en hoopten we standaard dat Bayern München verloor....

  De Matrassen van Rickey heette het kunstwerk blijkbaar, die draaiende panelen die op het Binnenwegplein stonden. Voor Ter Meulen. Wij gingen vroeger nooit veel naar de stad. Wij bleven meestal op Zuid. Op zaterdag voetbalden mijn broer en ik. Als er nog tijd...

  Ik kwam nooit dichterbij Lee Towers dan op zondag 11 april 2010. Het was twee minuten over tien in de vroege ochtend. Lee liet een kippenvelwekkende You’ll Never Walk Alone over de blote armen van 10.000 marathonlopers uitrollen. De Coolsingel was één opgezette...

  ‘Met Hendriks.’ ‘Ja u spreekt met–piep- van –piep-.‘ ‘Goedemiddag.’ ‘Ik bel u over uw energie.’ ‘Nee.’ ‘Pardon?’ ‘Nee.’ ‘Nee?’ ‘Nee. Die heb ik al.’ ‘Ja natuurlijk hahaha… grappige mijnheer Hendriks. Maar het kan altijd goedkoper. En duurzamer.’ ‘Dat wil ik...

  In 1989  gingen we met de neven en nichten een dagje naar Parijs. In 1989 nam ik mijzelf, mijn zonnebril en het leven buitengewoon serieus. Ik kende immers alle teksten van Bob Dylan uit mijn hoofd en deed alsof ik ze ook snapte. Mijn zonnebril verbloemde veel....

  We zaten in de woonkamer en mijn vriend zette de beide KEF reference speakers in evenredigheid van elkaar. Hij kwam op corona-afstand in een fauteuil naast me zitten en glimlachte. De KEF reference speakers stonden verheven, neutraal en vol zelfvertrouwen,...

  De ironie had ik pas later door. Want mijn aandacht ging in eerste instantie uit naar de verbluffende techniek van Simons tekening die hij zelf, mijns inziens ten onrechte, schets had genoemd. De ironie had ik pas later door. Als dank voor mijn debuutroman De...

  Het was een zaterdagochtend die aanvoelde als een zondagochtend. Ik zat in mijn badjas in de koele huiskamer. Al een hele tijd daarvóór had Maurice mij gevraagd een tekst voor hem te schrijven. Ik had ja tuurlijk gezegd. Gelukkig kijkt Maurice niet op een dag...

  Op 11 maart was Fabienne jarig. We gingen er op de fiets heen. Op het zompige grasveldje in Rotterdam-Ommoord lag een winkelwagentje in een enorme plas regenwater op zijn kop. Geredeneerd vanuit de Spookrijdersgedachte sprak mij dit beeld, dus van letterlijk en...

  Spookrijders, Wat zei onze koning nu eigenlijk precies in zijn videoboodschap aan het volk van vandaag? Stuur je antwoord nu in en win geen prijs! (Tip: hardop voorlezen vergemakkelijkt het maken van een keuze)   Het is vertrouwd onze pijn in uw schaamte...

  Gisteren won Chantal de Ronde van Vlaanderen. Die wielerklassieker wordt door sommigen de Hoogmis genoemd. In coronatijd een wat misplaatste benaming. Zolang ons in coronatijd verzocht wordt thuis te blijven, zal de Hoogmis de Hoogmis niet zijn. Tot gisteren...

  Gisteren bezocht minister Hugo de Jonge het verpleeghuis van Aafje aan de Endeldijk waar mijn vader de laatste 15 maanden van zijn leven verbleef. Ik herkende de tafel, de kast, het boeket kunstbloemen en ik herkende hoofdverpleegkundige Trees die mijn vader...

  Vrijdag 2 oktober stond in het teken van de CD publicatie in Theater In de Lugt in Overschie van Roots Unite, de band van mijn neef Maurice. Hij had aan mij gevraagd of ik de boel aan elkaar wilde lullen. Als inleiding zou ik een praatje houden over muziek,...

  27-06-2020 Een man fietste op een kinderfiets.Een moslima jogde met hoofddoek.Een groepje kickboksers rende met ingetapete vingers.Een man stoeide met een sportelastiek dat hij aan een boom had vastgebonden.Een blond meisje met vlechtjes fietste achter haar...

  24 juni 2020 In 1987 was ik 17. Ik deed mee aan een campingkoersje in de Midi-Pyreneeën dat ik uiterst serieus nam. Zo serieus dat ik met de volwassenen mocht meedoen. Op de foto moedigt mijn moeder mij aan. Mijn vader maakte de foto. De fiets waarop ik reed...

  12 juni 2020 Vandaag, vrijdag 12 juni 2020, is het precies 35 jaar geleden dat ik Bruce Springsteen voor het eerst live zag optreden. In mijn hometown Rotterdam, in de Kuip der Kuipen, op het veld waar ik een paar jaar daarvoor nog een voorwedstrijd had mogen...

  2 juni 2020 Alpe d’HuZes, donderdag 1 juni 2017, Restaurant Le Passe Montagne, 122 Rue de la Poste, Alpe d’Huez. ‘Jaaa, daar komt er weer zo’n kanjer! In de eindsprint! Zo en wát voor een! Nog vijf-hon-derd meter Perry, en die zijn voor jou! Jouw vijfde keer!...

  1 juni 2020 ‘Wat wil je hebben voor je verjaardag?’, vroeg Arthur in december 2019. ‘Die appeltaart van jou. Als je die zou willen maken Art. Meer niet.’ Een week later overhandigde Arthur mij drie appeltaarten. ‘Liever te veel dan te weinig.’ Hij schonk me ook...

  1 juni 2020 Vijfde beklimming, Alpe d’HuZes 2016. Na bocht 7 begint het te regenen en gaat het licht langzaam bij mij uit. Bas en Dikkie (die eigenlijk Martijn heet) fietsen één meter voor me. Twee meter. Acht meter. Dertien meter.Dikkie fietst voor Bas. Bas is...

  31 mei 2020 Gisteren herdachten we de eerste sterfdag van mijn vader. We bekeken de foto’s die tijdens de uitvaart werden getoond. Bij één foto schoot ik vol. Autoroute, 2016, voor de laatste keer met mijn vader op weg naar Alpe d’Huez, mijn vader naast mij met...

  10 mei 2020 Gisteren zag ik na een wandeling in het Kralingse Bos een eenzame klaproos. In het talud van de A16. Ik houd van wilde veldbloemen en de klaproos is mijn favoriet. De klaproos ziet er teer en kwetsbaar uit, maar vergis je niet. De klaproos is...

  19 april 2020 Het was even zoeken naar een foto van Overmaas icoon Wim Goedkoop.Op zijn eigen Facebookpagina had Wim twee foto’s geplaatst: als profielfoto eentje van zijn poes en als achtergrondfoto eentje van zijn kleinzoon in De Kuip met Graziano Pelle uit...

  24 maart 2020 Vandaag stierf Albert Uderzo, de geestelijk vader van mijn stripheld Kakofonix, de zingende bard uit het onoverwinnelijke dorp van Asterix en Obelix. Ik mag de stripboeken van Asterix en Obelix tot mijn favoriete rekenen, maar heb eigenlijk nooit...

  14 maart 2020 Sinds enkele weken worden wij geacht ‘in’ onze elleboog te hoesten. De hand is verboden terrein. Dat bericht verontrustte mij. Niet qua ongemak. Kwestie van een nieuwe routine aanleren. Met een beetje goede wil, discipline en een vermaning van...

  9 maart 2020...

  4 maart 2020 Dochter Estelle was vandaag jarig. Ze werd 21. Gek op Bruce, die meid van ons. Op een Springsteen fansite kwamen we vorige week een monopoly-spelbord tegen van Bruce. Bruceopoly werd het genoemd. Van onze Rotterdamse Monopoly maakten mevrouw de...

  2 maart 2020 Toen de storm Dennis vorige week over ons land trok, overleed de moeder van mijn beste vriend. Ik liet het bericht bezinken en staarde naar de druppels op het raam tegen een troosteloos decor van een asgrijze lucht. Tevreden constateerde ik echter...

  24 februari 2020 In normale, zeg maar Nederlandse, verhoudingen zingt de zanger een lied, declameert de dichter een gedicht en maakt de grappenmaker een grap. De zanger, dichter en grappenmaker hadden zich vanmiddag in Theater Walhalla verenigd in één man,...

  27 januari 2020 Vandaag presenteerde Feyenoord zijn nieuwe spits Róbert Bozeník uit Slowakije. Op social media verscheen een foto van Róbert in de kleedkamer. Niet het rugnummer 19, noch zijn kunstmatig gehavende spijkerbroek viel mij op. Het was zijn middel....

  20 januari 2020 (zaterdagmiddag 18 januari 2020, 13:29u) ‘ANIET! DOET DIE DEUR OPEN! ‘ Ik schreeuw naar de dichte deur terwijl AC/DC door mijn oortjes gilt dat ik me op de Snelweg naar de Hel bevind. ‘ANIET! DEUR!’ Ik werk de gruwelijke binnentraining BRA-18 op...

  19 januari 2020 (Spookreflexie 1.3) Op een goede zondagochtend wilde ik, jaren geleden, Mevrouw de Spookrijdert verrassen door een ontbijtje voor haar te maken. Met dit idee had ik niet alleen haar, maar ook mijzelf verrast. Ik kan nog geen boterham met...

  14 februari 2020 Gisteren overleed Feyenoord materiaalman Carlo de Leeuw op 59 jarige leeftijd aan kanker. Tongkanker om precies te zijn. Mooi gegeven zoiets, een oud-speler als materiaalman. Bescheidenheid kent geen tijd. Na de 0-1 zege op Heerenveen hielden...

  8 januari 2020 Op verzoek, of eigenlijk op advies, van mevrouw de Spookrijdert kocht ik bij de opticien een brillenkoordje. Ik moest toegeven, mijn bril viel te vaak van mijn voorhoofd, zat te vaak óp mijn voorhoofd waarbij ik te vaak vergat dat mijn bril op...

  5 januari 2020 Gisteren startte ik min of meer officeel mijn trainingscampagne voor Alpe d’HuZes. Ik trainde twee uur lang met uitzicht op het WK-shirt van Chantal dat mevrouw de Spookrijdert onlangs had ingelijst. ‘A room with a view’, zei schoonzoon Jeremy...

  26 december 2019 ‘Mar! Haal jij effe Kerstpasteibakjes bij de Appie. Je weet wel.’ ‘Ik weet niets. Ik heb pleinvrees, penisnijd, wondvocht en gordelroos. Dat lukt me nooit. Ik weet precies hoe dat gaat bij mij. Die kutbakjes hebben ze nooit gehad. Of zo’n...

  25 december 2019 ‘Bah. Kerstmis. Allemaal onzin.’ Estelle leest de woorden van Oom Dagobert nog altijd mee. Ik las altijd voor met stemmetjes. De kinderen vulden aan. ‘Bah. Kerstmis. Allemaal onzin.’ Ik las niet alleen voor. Ik verzon ook zo mijn eigen teksten....

  25 december 2019 Ik wilde Anita en Estelle helpen. Met het kerstdiner. In de keuken. ‘Schil jij maar de aardappelen’, zei Anita terwijl ze met een ernstig gezicht een gerecht nalas op haar iPhone. ‘Een kilo of anderhalf.’ Iedere aardappel gleed uit mijn hand....

  21 december 2019 Gisteravond was ik voor het eerst weer terug in het verpleeghuis waar mijn vader eerder dit jaar is overleden. ‘We hebben een plakboek gevonden… volgens mij is ie van je vader’, had verpleegster H. me ’s middags geappt. Ik had de foto’s en zijn...

  19 december 2019 Op 18 september 1985 speelde Sparta tegen HSV. In de Kuip.Ik was bij die wedstrijd aanwezig. Bestuurslid Charles van der Steene had voor zijn zoon en mij kaartjes geregeld. Charles junior was mijn buurjongen op Zuid. We voetbalden op het veldje...

  23 november 2019 ‘Hier. Kijk. Ik bel je nu.’ ‘Hij gaat helemaal niet af.’ ‘Nee dat zeggik. Je had hem nooit moete kope.’ ‘Ik heb helemaal nerreges an gezete.’ ‘Nee hij gaat vanzellef uit, dat-ie nie afga. Lekker ben jij. Je heb gewoon weer op een of ander...

  27 november 2019 Daar lag ie dan. Hij zal niemand ooit iets hebben misdaan, maar als een aangeschoten ooievaar lag ie erbij, weerloos en roerloos, het Spookrijderspoortje van de Media Markt. Als de winkel draait is zo'n poortje natuurlijk onmisbaar, maar...

  16 november 2019 We bezochten l’Opéra, hét theater van Parijs en dus van Frankrijk. De slecht Engels sprekende rondleidster reageerde geïrriteerd op mijn vraag of ik een ander zendertje kon krijgen. Als enige van Groep B deed de mijne het niet. Groep B bestond...

  16 november 2019 We naderden Station Brussel Midi. Mijn moeder glimlachte. Ze zag er moe maar mooi uit. Opgelucht vooral. ‘Ik ben een beetje nerveus’, had ze gisteravond opgebiecht toen ik haar ophaalde. Met Parijs in het vooruitzicht straalde de dankbaarheid...

  15 november 2019 We liepen langs de bouwhekken die de Notre Dame afscheidden van het publiek. Het regende. Het gaf de ooit zo fiere Notre Dame een troosteloze indruk. Alsof God Zijn volgelingen officieel de deur had gewezen. Links van de Rue de...

  12 november 2019 Ik stond op het dak van een pand in het centrum van Rotterdam. Ik moest er al duizend keer naar hebben gekeken, naar die beroemde hersenbreker van Lucebert die sinds 1978 in rode neonletters het pand aan de Blaak siert: “Alles van waarde is...

  9 november 2019 ‘Hey Mar. Ik ben eerdaags jarig. Zou leuk zijn als je langskwam. Doen we eerst een rondje fietsen, daarna eten we bij mij thuis appeltaart.’ Ik hing op. Arthur was niet ingegaan op mijn bezwaar dat de Zuidlandgroep te hard fietst. De...

  5 november 2019 We gingen met het gezin naar de film Western Stars. Van Bruce. We ontmoetten twee onbekende oude vrienden. Dat was geen toeval, dat doet Bruce. Hij zong en sprak over liefde. Over vriendschap. Over leegte. Over pijn. En over de demonen die zijn...

  19 oktober 2019 Ik had het manuscript van mijn verhaal op de iPad van mijn moeder gezet. De iPad had enkele jaren onaangeroerd in de verpakking gezeten en mijn eerste roman-to-be was hét moment om de iPad uit de luiers te halen. Na drie dagen updates...

  15 oktober 2019 Van het weekend voelde ik me brak. Ik had teveel gezopen op een veel te leuk feessie. Zo veel dat ik zelfs meedanste op de muziek. En links.... en rechts… Op de dansvloer gaf de zoon van een beroemde zanger me een levensadvies: leef alsof het je...

  11 oktober 2019 Vannacht droomde ik. Ik fietste vooruit terwijl ik naar achteren keek. Ik voerde een peloton aan van verloren familieleden, gevallen vrienden, teleurgestelde alter ego’s, een jubelend zelfbeeld (dat snel wegdook), afwijzende spiegels en enkele...

  7 oktober 2019 Er stond een mannetje bij het hotel. Hij droeg een hoed. En een zonnebril. En een regenjas. En een vlaggetje. Hij keek naar iets of iemand uit. Misschien had hij opgehaald moeten worden, maar was men hem vergeten. Hij leek zo uit een roman te...

  5 oktober 2019 Ze slopen het flat waarin ik ben opgegroeid. In de lente voetbalden we er op het veldje totdat iemand een sliding maakte door een hondendrol en we met de achterkant van een houten ijsstokje de stront uit het profiel van de schoenzool probeerden...

  28 september 2019 ‘Wat is dit?’‘Dit is Aapje Papillon Joop. Een kinderboek dat ik heb geschreven. Voor het goede doel.’Terwijl ik in sneltreinvaart het verhaal van Lianne, Fraukje, René en Elleke vertel, weet ik voor een moment niet waar ik trotser op ben, dat...

  17 september 2019 Mijn moeder is jarig. Ze wordt 78 jaar. Voor het eerst viert ze haar verjaardag zonder mijn vader. Ze houdt zich kranig, die moeder van mij. Ze verstopt zich niet. Ze gaat alle feestjes en etentjes af. Zondags komt ze Feyenoord kijken. Niet...

  15 september 2019 Vandaag vond om 14:42u in voetbalstadion De Kuip te Rotterdam-Zuid een precisiebombardement plaats. De diverse alarmdiensten waren massaal aanwezig. Al was de aanval aangekondigd, de schok was er niet minder om. Duizenden pluche projectielen...

  3 augustus 2019 Ik kreeg van mijn fietsvriend Mark, directeur van Aafje, een wielrentenue. Van Aafje. Mijn vader werd verzorgd in het verpleeghuis Aafje aan de Endeldijk in Rotterdam-Zuid. In dromen noemde ik al zijn verpleegsters Aafje. Dat was makkelijker te...

  26 augustus 2019 Ik deed mee aan een ploegentijdrit in Zuidland, het wielerdorp van Asterix en Obelix waar iedereen die een fiets ruikt bespottelijk hard kan fietsen. De tijd van de derde man zou tellen. In ronde 1 verloren we Fabian. Zijn tong hing als een...

  24 augustus 2019 We gingen naar de fillem Blinded by the Light die omschreven werd als een Feel Good Movie. Als ik ergens een grondige hekel aan heb, dan is het aan Feel Good Movies. Er bleek goddank slechts een klein beetje Feel Good in de Movie. Alle...

  20 augustus 2019 Het niet-meegaan was onbespreekbaar bij mijn gezinsgenoten. Ik probeerde het voorzichtig voor te stellen toen ik thuiskwam. Anita stond te strijken, Estelle kookte. Vietnamees. Ook dat nog. Schoorvoetend beaamde ik dat het eten lekker was en...

  19 augustus 2019 (gesprek tussen spelersmakelaar en technisch directeur van Feyenoord) ‘Ik heb nu toch een speler gevonden. Ié.’‘Hè?’‘lé. Zo heet ie. lé.’‘Lé?’‘Nee, lé. Niet Lé. Maar lé.’‘lé?’‘Inderdaad. lé.’‘Is het lé of i-jee?’‘Nee het zijn niet zijn...

  16 augustus 2019 1. Bezoek je oma2. Leer Jan-Arie uitverdedigen3. Lees een boek4. Draai muziek van Bruce Springsteen5. Bekijk je loonstrookje6. Werk zoals het een Feyenoorder betaamt7. Beledig ons niet8. Vergoed de kaartjes van de 140 meegereisde supporters9....

  14 augustus 2019 Ik had het huis van John Lee Hooker bezocht. Iemand speelde gitaar en zong er kreunerig bij. De zon ging met het geluid van een huilende mondharmonica onder. Twee hanen en een kip liepen nerveus onder een hangmat door waarin iemand in slaap was...

  12 augustus 2019 Vandaag (maandag 12 augustus 2019) was het precies twee jaar geleden dat de legendarische gitarist Nils Lofgren reageerde op een tweet van me. Ik vroeg hem of hij enig idee had hoeveel zijn lied I’ll Arise voor mij en mijn familie betekende....

  5 augustus 2019 ‘Jouw manier van typen lijkt op pianospelen pap’, zei Estelle aan het begin van de vakantie waarin ik voornamelijk fietste, at en dronk. In die volgorde. Tussen de bedrijven door werkte ik met mijn pianovingers aan het manuscript van mijn eerste...

  9 augustus 2019 ‘Mar. Ik moet je wat zeggen. Ik heb Maria onthoofd. Niet schrikken als je straks thuiskomt.’ Het gebeurde tijdens het lappen van de ramen. Volgens mij. Maakt verder ook niet uit. Feit is dat onze Maria geen hoofd meer heeft. Het deed meteen...